สองเฒ่าผู้ยิ่งใหญ่
(พูด) ฮัลโหลเทสต์
- (พูด) ฮัลโหลเทสต์
- กาลครั้งหนึ่ง
- ยังไม่ค่อยนานเท่าไหร่
- มีชายชราผู้หนึ่ง
- ผู้ที่ทุกคนรู้จักเขาดี
- ในฐานะของผู้มั่งคั่ง
- และชาวบ้านก็ขนานนามเขาว่า
- ผู้เฒ่าไม้เท้าทองคํา
- เมื่อล่วงลํ้าออกจากเมือง
- มาสู่ย่านเกษตรกรรม
- อันเป็นที่พํานักพักอาศัย
- ของชายชราอีกผู้หนึ่ง
- ผู้ที่หลังของแกโค้งงอ
- จากการตรากตรํา
- ทํานาไร่มาชั่วชีวิต
- แกคือผู้เฒ่าไม้เท้าลําไผ่
- และนี่คือเรื่องราว
- ของสองเฒ่าผู้ยิ่งใหญ่
- ผู้เฒ่าไม้เท้าทองคํา
- สร้างตึกสูงลํ้า
- เสียดฟ้าเสียดเมฆ
- นั่งคิดคํานวณตัวเลข
- ทุกคํ่าทุกเช้าคิดแต่เอากําไร
- เฝ้าดูตาม้าตาเรือ
- ความคิดเหลือเฟือ
- เต็มห้องแอร์คอนดิชั่น
- จิบบรั่นดีคลี่คลายความฝัน
- ทุกคืนทุกวันฝันถึงผลกําไร
- มีที่ดินพันหมื่นแสนไร่
- รถยนต์มากมาย
- กว่าร้านขายรถยนต์
- บริวารวิ่งกันสับสน
- ต้องเลี้ยงผู้คน
- แทน ฝูงวัวควาย
- ผู้เฒ่าถือไม้เท้าลําไผ่
- นั่งทอดหายใจ
- อยู่ใต้ต้นดอกจาน
- ฝันถึงเมล็ดพืชที่หว่าน
- เป็นกิจการของเกษตรกร
- เฝ้าดูมดหนูแมลง
- จะมากลั่นแกล้ง
- กัดกินพืชไร่
- ปีนี้ถ้าไม่ดีดังปีกลาย
- ต้องขอความเห็นใจ
- จากเฒ่าไม้ทองคํา
- นาที่นาของผู้เฒ่าลําไผ่
- เอาจํานองไว้กับผู้เฒ่าทองคํา
- ดอกเบี้ยบานยิ่งกว่าผลผลิต
- เพราะไม่ติดฝนแล้ง
- แมลงลงกัดกิน
- เฮ้อ เฝ้าดูตามดตาแมง
- ดังฟ้าฝนกลั่นแกล้ง
- ไม่มีเหลือผลผลิต
- แม่นละหรือที่ว่าฟ้าลิขิต
- ฟ้าไม่มีชีวิตแต่คนมีจิตมีนํ้าใจ
- เฒ่าชราคว้าไม้ไผ่ลำอ่อน
- ลุกขึ้นเขียนดินดอน
- สะท้อนความในใจ
- เรามันจนเราก็จนต่อไป
- ใครจะรวยเท่าใด
- ก็ปล่อยให้รวยเสียให้เข็ด
- เรามันจนเราก็จนต่อไป
- ใครจะรวยเท่าใด
- ก็ปล่อยให้รวยเสียให้เข็ด
- เรามันจนเราก็จนต่อไป
- ใครจะรวยเท่าใด
- ก็ปล่อยให้รวยเสียให้เข็ด
- เรามันจนเราก็จนต่อไป
- ใครจะรวยเท่าใด
- ก็ปล่อยให้รวยเสียให้เข็ด
- เรามันจนเราก็จนต่อไป
- ใครจะรวยเท่าใด
- ก็ปล่อยให้รวยเสียให้เข็ด
- เรามันจนเราก็จนต่อไป
- ใครจะรวยเท่าใด
- ก็ปล่อยให้รวยเสียให้เข็ด
- เรามันจนเราก็จนต่อไป
- ใครจะรวยเท่าใด
- ก็ปล่อยให้รวยเสียให้เข็ด
มาดูโชว์คาราโอเกะของฉัน!
24 1 5041
2023-12-7 15:05 Redmi Note 8
ความเห็น 1
👍💕 💖💖ชอบฟังเพลงนี้ค่ะ 👨🎤🧡