ไม่มีฝีมือ
ไม่รู้จริงๆ
- ไม่รู้จริงๆ
- ว่าจะโดนทิ้ง
- อยู่เร็วๆนี้
- ถึงได้ร่าเริง
- ปล่อยตัว
- ไปตามเดิม
- ก็นึก ว่าเธอดีอย่างเดิม
- ครั้นฉัน
- ค้นพบธาตุแท้เธอ
- แทบเพ้อ แทบเหม่อ
- เผ่าพันธ์ ตระกูลคนใจดํา
- เป็นญาติ เธอ
- หากรู้ว่าเธอ
- เป็นคนวางแผน
- คงไม่จบแค้น
- ฉันไม่จาง
- อาจเดินคนละทาง
- ตัดหาง กันไปนาน แล้ว
- ครั้นนึกถึงรัก
- ชักเสียดาย
- อย่างกาย ใจที่ให้
- ใส่ไป ในตัวเธอเพียงใด
- ไม่ได้ ดี
- ไม่มีฝีมือ ฝีมือ
- รั้งเธอไม่ให้เขา แย่งไป
- โทษใครกันทำไม
- ก็เรามันด้อย ฝีมือ
- ฝีมือไม่ดี เขาดี
- ซ้ำยัง ได้เธอเป็นใจ
- บวกแรงกันไป
- แล้วฉันไปสู้อะไร ไหว
- ไปเถอะไป
- ทิ้งฉันไว้ แต่อย่ากลับมา
- หากรู้ว่าเธอ
- เป็นคนวางแผน
- คงไม่จบแค้น ฉันไม่จาง
- อาจเดิน คนละทาง
- ตัดหาง กันไปนานแล้ว
- ครั้นนึก ถึงรัก
- ชักเสียดาย
- อย่างกาย ใจที่ให้
- ใส่ไป ในตัวเธอเพียงใด
- ไม่ได้ ดี
- ไม่มีฝีมือ ฝีมือ
- รั้งเธอ ไม่ให้เขาแย่ง ไป
- โทษใคร กันทำไม
- ก็เรา มันด้อยฝี มือ
- ฝีมือไม่ดี เขาดี
- ซ้ำยัง ได้เธอ เป็นใจ
- บวกแรง กันไป
- แล้วฉันไปสู้ อะไรไหว
- ไปเถอะไป ทิ้งฉันไว้
- แต่อย่ากลับมา
- ไม่มีฝีมือฝีมือ
- รั้งเธอไม่ให้
- เขาแย่ง ไป
- โทษใคร กันทำไม
- ก็เรามันด้อยฝี มือ
- ฝีมือไม่ดี เขาดี
- ซ้ำยัง ได้เธอ เป็นใจ
- บวกแรงกันไป
- แล้วฉันไปสู้อะไร ไหว
- ไปเถอะไป ทิ้งฉันไว้
- แต่อย่ากลับมา
Mga Komento 0