โจโฉ
ยามสนธยาลมพัดเอื่อย
- ยามสนธยาลมพัดเอื่อย
- นก บิน กลับคืนรัง
- ภูผายังคง แม่น้ำยังผ่าน ไหล
- คำนึงถึงคนรักที่จาก
- น้องเจ้าจะเป็นฉไน
- อักษรโครงกลอนบทซี่ไผ่ หวนให้จำ
- สมรภูมิยามนี้เปลี่ยว
- ธงทัพปลิวไปกับลมที่มันไหว
- ปลดอานม้าลงมากองสุมไฟไล่ เหลือบไร
- ข้ามันก็เป็นคนหนึ่ง
- ซึ่งแท้จริงๆก็ไม่ต่างจากใครเขา มีรัก
- มีครอบครัวให้ห่วงใย ไม่ต่างกัน
- แต่ปณิธานอันยิ่งใหญ่
- ความรู้สึกในใจจึงต้องเก็บซ่อนเอาไว้
- เส้นทางของจอมคนไม่อาจเป็นตนของตนเอง
- หลอกลวงคนได้ทั้งแผ่นดิน
- เห็นความจริงตอนใกล้สิ้นใจ
- ความรักที่มันมีมันก็มีอยู่อย่างนั้นไม่อาจลวงผู้ใด
- เพราะข้าเองก็เคยพลั้งพลาด
- ไปเสียทีเพราะสตีงาม
- ลุ่มหลงในความงามจนต้องแลกด้วยชีวิตบุตรชายคนโต
- จำเคลื่อนทัพกลับคืนถิ่นหาก
- แม่เจ้าได้ยิน ว่าเจ้าสิ้นใจ
- ที่ไปพลั้งในสงคราม
- หากว่าแม่เจ้าเอ่ยถามพ่อจะตอบยังไง
- ข้ามันก็เป็นคนหนึ่ง
- ซึ่งแท้จริงๆก็ไม่ต่างจากใครเขา มีรัก
- มีครอบครัวให้ห่วงใย ไม่ต่างกัน
- แต่ปณิธานอันยิ่งใหญ่
- ความรู้สึกในใจจึงต้องเก็บซ่อนเอาไว้
- เส้นทางของจอมคนไม่อาจเป็นตนของตนเอง
- เป็นตัวของตัวเอง
- ที่ได้ค้นหามาเนิ่นนาน
- อุดมการณ์หรือปณิธานในการรวมแผ่นดิน
- หรือตัวตนที่ยิ่งใหญ่
- หรือเป็นจองทัพที่เกรียงไกร
- แต่สุดท้ายก็ได้รู้ว่า
- ครอบครัวคือสิ่งเดียวที่ต้องการ ที่ข้าต้องการ
- เหมือนหยดน้ำรวมตัวเป็นฝนพรำ
- พร่างพรมลงสู่ท้องลำธาร
- ยิ่งมันได้ไหลรวมตัวกัน
- ไปสู่ท้องทะเลกว้าง
- จึงหาตัวเองไม่พบ
- ตัวเขาผ่านสงครามนานเหลือเกิน
- ค่อนชีวิต กรำศึกอยู่บนอานม้า
- ความรักในครอบครัว ความผูกพัน
- ที่ผ่านมา น้อยเหลือเกิน
- พวกเจ้าจง ขอให้เข้าใจ
- ถ้าพ่อต้องไปในวันนี้
- ปณิธานใดๆ อุดมการณ์ใดๆ ไม่สำคัญ
- ขอแค่เพียง ให้เจ้ารักกัน
- เจ้าคือพี่น้องกัน เพียงเท่านี้
- เป็นหวังเพียงสิ่งเดียว
- ปรารถนาเพียงสิ่งเดียว ที่พ่อมี
- เพราะพ่อเอง มันก็แค่คนหนึ่ง
- ซึ่งแท้จริงๆ ไม่ได้ต่างจากใครเขา
- มีรัก มีครอบครัวให้ห่วงใย ไม่ต่างกัน
- แต่เพราะอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่
- ความรักในใจจริงจึงต้องเก็บซ่อนมันเอาไว้
- เส้นทางของจอมพลไม่อาจเป็นตัวของตัวเอง
- ที่เคยสูง รุ่งเรืองเพียงใด
- ข้าไม่เคยป่าวขาน
- ที่เคยล้มลงสักเพียงไหน ไม่เคยละอาย
- เพราะรุ่งเรืองหรือล่มสลาย
- กาลเวลามันก็ผ่านไป
- พ่ายแพ้หรือชนะ ยิ่งใหญ่เพียงใด มันก็ผ่านไป
- จนความตายคล้ายเป็นแค่เพียง
- ย่ำค่ำในฤดูหนาว
- ที่เงียบเย็น ปล่อยวาง และไร้กังวล
- ดั่งค่ำคืนที่คล้ายว่ายาวนาน
- ดั่งค่ำคืนที่คล้ายว่ารวดเร็ว
- แต่อย่างไร มันก็ได้พ้นกาล ผ่านไปแล้ว
- ค่ำคืนที่คล้ายมีความสุข
- ค่ำคืนที่คล้ายว่าทุกข์ระทม
- แต่อย่างไร มันก็ได้พ้นกาล ผ่านไปแล้ว
- ค่ำคืนที่รุ่งเรือง ค่ำคืนที่เคยร่วงโรย
- แต่อย่างไร มันก็ได้พ้นกาล ผ่านไปแล้ว
- จนถึงเวลา กาลข้างหน้า
- ลูกและหลาน จะกล่าวขานถึงเราอย่างไร
- แต่จะอย่างไร มันก็จะพ้นกาล แล้วผ่านไป
- เฉกเช่นกัน เฉกเช่นกัน
Bình luận 3
รักกกค่า 💞 💜
😊Hi! อยากฟังอีกงับ 💌 😊😊😊❤
🙌oh my gosh… 💪🙋♀️🎻