เกลียดคนสวย
ไปแห่งไหน
- ไปแห่งไหน
- ก็ไม่เคยพ้น
- เจอะแต่คนสวยงามจนฉันเบลอ
- ไปแห่งไหน
- ก็ยังได้เจอ
- แล้วนี่เธอ
- ก็เป็นคนสวยใช่ไหม
- เกลียด
- ฉันเกลียดคนสวยทั้งนั้น
- เพราะเชื่ออาจารย์
- ท่านสอนให้จำใส่ใจ
- เกลียดอะไร
- มักได้อย่างนั้น
- เกลียดเกลียดเธอแล้วกัน
- ฉันคงได้สมดั่งใจ
- เกลียดที่ฉัน
- รักเธอมากไป
- เกลียดจนหมดหัวใจ
- ก็คงได้รักจากเธอ
- เคยแต่รัก
- รักคนสวยเด่น
- กลับต้องเป็นคนอกหักมาหลายปี
- มาจนวันนี้
- ไหนลองอีกที
- เปลี่ยนจากรัก
- แล้วลองมาเป็นเกลียดไป
- เกลียด
- ฉันเกลียดคนสวยทั้งนั้น
- เพราะเชื่ออาจารย์
- ท่านสอนให้จำใส่ใจ
- เกลียดอะไร
- มักได้อย่างนั้น
- เกลียด
- เกลียดเธอแล้วกัน
- ฉันคงได้สมดั่งใจ
- เกลียดที่ฉัน
- รักเธอมากไป
- เกลียดจนหมดหัวใจ
- ก็คงได้รักจากเธอ
- เกลียด
- ฉันเกลียดคนสวยทั้งนั้น
- เพราะเชื่ออาจารย์
- ท่านสอนให้จำใส่ใจ
- เกลียดอะไร
- มักได้อย่างนั้น
- เกลียด
- เกลียดเธอแล้วกัน
- ฉันคงได้สมดั่งใจ
- เกลียดที่ฉัน
- รักเธอมากไป
- เกลียดจนหมดหัวใจ
- ก็คงได้รักจากเธอ
- เกลียดอะไร
- มักได้อย่างนั้น
- เกลียดเกลียดเธอแล้วกัน
- ฉันคงได้สมดั่งใจ
- เกลียดที่ฉัน
- รักเธอมากไป
- เกลียดจนหมดหัวใจ
- ก็คงได้รักจากเธอ
- เกลียดคนสวย
評論 0