บ้านกลางไพร
ยามเช้า ลมหนาวแผ่วมา
- ยามเช้า ลมหนาวแผ่วมา
- จับต้องกายา หนาวเย็นจับใจ
- กระท่อมน้อยเริ่มมีแสงใต้
- กองฟืนสุมไฟสัญญาณวันใหม่เริ่มมา
- เสียงไก่ขันระงมใกล้ ไกล
- กล่อมพฤกษ์พงไพรให้มีชีวิตชีวา
- ดาวน้อยลาลับจากฟ้า
- แสงทองส่องมา แลอุ่นตาเพลินใจ
- เป็นชีวิตบ้านดงพนา อยู่กันมาปู่ย่าตายาย
- ตั้งนมนานหลายรุ่นผ่านไป
- อยู่อย่างสุขสบายเรียบง่ายกันเอง
- มีพันธุ์ไม้มีปลาจากคลอง
- ข้าวจากท้องนา เสียงนกร้องเพลง
- เก็บผักเก็บฟืนครื้นเครง
- ไร่นาทำเองพอมีเลี้ยงกาย
- ยามเย็นแดดร่มลมโชย
- สายลมโบกโบย เฉียดฉิวเสียดกาย
- ร่ำสุราล้อมวงญาติสาย
- แค่พอกระษัยเหนื่อยหายเพลีย
- หมู่เพื่อนผองบ้านเรือนเคียงกัน
- ร่วมกลุ่มประสานเสียงเพลงเสียงเชียร์
- เด็กร่ายรำผัวหยอกล้อเมีย
- อยู่อย่างสุขถึงจนไม่เคยสนใจ
- บ้านกลางไพร ประสาป่าดอย
- ความสุขเล็กน้อยแต่ดูยิ่งใหญ่
- มีแต่รักและความจริงใจ
- แบ่งปันกันไปไม่เคยทิ้งกัน
- ไม่หลอกลวงไม่เห็นแก่ตัว
- ไม่หลงเมามัวแก่งแย่งแข่งขัน
- สนุกสนานอยู่ไปวัน ๆ
- หลังเสร็จสิ้นงานพอชื่นบานใจ
- กลับเข้านอนพักผ่อนพวกเรา
- เก็บเรี่ยวแรงรอรุ่งต่อไป
- ครอบครัวเราแสนสุขสบาย
- ลำคลองท้องนาป่าไพร
- หล่อเลี้ยงชีวี
Komen 0