เปิบข้าว
เปิบข้าวทุกคราวคำ
- เปิบข้าวทุกคราวคำ
- จงสูจำเป็นอาจิณ
- เหงื่อกูที่สูกิน
- จึงก่อเกิดมาเป็นคน
- ข้าวนี้นะมีรส
- ให้ชนชิมทุกชั้นชน
- เบื้องหลังสิทุกข์ทน
- และขมขื่นจนเขียวคาว
- จากแรงมาเป็นรวง
- ระยะทางนั้นเหยียดยาว
- จากรวงเป็นเม็ดพราว
- ล้วนทุกข์ยากลำเค็ญเข็ญ
- เหงื่อหยดสักกี่หยาด
- ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
- ปูดโปนกี่เส้นเอ็น
- จึงแปรรวงมาเป็นกิน
- น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง
- และน้ำแรงอันหลั่งริ
- สายเลือดกูทั้งสิ้น
- ที่สูซดกำซาบฟัน
- จากแรงมาเป็นรวง
- ระยะทางนั้นเหยียดยาว
- จากรวงเป็นเม็ดพราว
- ล้วนทุกข์ยากลำเค็ญเข็ญ
- เหงื่อหยดสักกี่หยาด
- ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
- ปูดโปนกี่เส้นเอ็น
- จึงแปรรวงมาเป็นกิน
- น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง
- และน้ำแรงอันหลั่งริ
- สายเลือดกูทั้งสิ้น
- ที่สูซดกำซาบฟัน
Komen 5
😜😜😜🕺กลับมาฟังอีกรอบค่ะ
🎻
เพิ่มเสียงร้องอีกหน่อยจะดีมาก ดนตรีดังกลบหมดครับ
เพลงนี้ไม่ได้ฟังนานแล้วคุณร้องดีมากจ้า
เพราะสุดๆทั้งดนตรีและเสียงร้อง