สิ่งที่มองไม่เห็น
เหตุฉะนั้นเราจึงไม่ย่อท้อ
- เหตุฉะนั้นเราจึงไม่ย่อท้อ
- ถึงแม้ว่ากายภายนอกของเรา
- กำลังทรุดโทรมไป
- แต่จิตใจภายในนั้น
- ก็ยังคงจำเริญขึ้นใหม่ทุกวัน
- เพราะว่าการทุกข์ยากเล็กๆ น้อยๆ ของเรา
- ซึ่งเรารับอยู่ประเดี๋ยวเดียวนั้น
- จะทำให้เรามีศักดิ์ศรีถาวร
- มากหาที่เปรียบมิได้
- เพราะว่าเราไม่ได้เห็นแก่สิ่งของ
- ที่เรามองเห็นอยู่
- แต่เห็นแก่สิ่งของที่มองไม่เห็น
- เพราะว่าสิ่งของซึ่งมองเห็นอยู่
- นั้นเป็นของไม่ยั่งยืน
- แต่สิ่งซึ่งมองไม่เห็นนั้นก็ถาวรนิรันดร์
- ดาดิดาดิดา ดาดิดาดิดา
- ดาดิดาดิดา
- เหตุฉะนั้นเราจึงไม่ย่อท้อ
- ถึงแม้ว่ากายภายนอกของเรา
- กำลังทรุดโทรมไป
- แต่จิตใจภายในนั้น
- ก็ยังคงจำเริญขึ้นใหม่ทุกวัน
- เพราะว่าการทุกข์ยากเล็กๆ น้อยๆ ของเรา
- ซึ่งเรารับอยู่ประเดี๋ยวเดียวนั้น
- จะทำให้เรามีศักดิ์ศรีถาวร
- มากหาที่เปรียบมิได้
- เพราะว่าเราไม่ได้เห็นแก่สิ่งของ
- ที่เรามองเห็นอยู่
- แต่เห็นแก่สิ่งของที่มองไม่เห็น
- เพราะว่าสิ่งของซึ่งมองเห็นอยู่
- นั้นเป็นของไม่ยั่งยืน
- แต่สิ่งซึ่งมองไม่เห็นนั้นก็ถาวรนิรันดร์
- ดาดิดาดิดา ดาดิดาดิดา
- ดาดิดาดิดา
- สองโครินทร์บทที่สี่
- ข้อสิบหกถึงสิบแปดเลย
- สองโครินทร์บทที่สี่
- ข้อสิบหกถึงสิบแปดเลย
- เพราะว่าเราไม่ได้เห็นแก่สิ่งของ
- ที่เรามองเห็นอยู่
- แต่เห็นแก่สิ่งของที่มองไม่เห็น
- เพราะว่าสิ่งของซึ่งมองเห็นอยู่
- นั้นเป็นของไม่ยั่งยืน
- แต่สิ่งซึ่งมองไม่เห็นนั้นก็ถาวรนิรันดร์
- ดาดิดาดิดา ดาดิดาดิดา
- แต่เห็นแก่สิ่งของที่มองไม่เห็น
- เพราะว่าสิ่งของซึ่งมองเห็นอยู่
- นั้นเป็นของไม่ยั่งยืน
- แต่สิ่งซึ่งมองไม่เห็นนั้นก็ถาวรนิรันดร์
- ดาดิดาดิดา ดาดิดาดิดา
- ดาดิดาดิดา
Comments 2
เพราะสุดๆเลยนะจ้าา
โดนอ่ะ