นิทานน้ำเน่า
กาลครั้งหนึ่ง
- กาลครั้งหนึ่ง
- ซึ่งยังไม่นาน
- เพิ่งผ่าน
- ไปเมื่อวันวาน
- มีชายหนุ่ม
- ที่น่าสงสาร
- หัวใจแหลกลาญและยับเยิน
- ถูกหญิงสาว
- ผู้เป็นคนรัก
- หักอก เสียใจเหลือเกิน
- เธอเลือกอย่างนั้น
- ทิ้งกันก็เชิญ
- ถ้าเห็นแก่เงินก็ไป
- ไม่ได้ขี่ม้าขาว
- เหมือนเจ้าชาย
- โหนได้แค่รถเมล์
- เธอก็เลยไม่ไขว้เขว
- โดดขึ้นรถเขาไป
- เป็นนิทานน้ำเน่า
- เน่ายิ่งกว่านิยาย
- มีเจ้าหญิง
- และก็เจ้าชาย
- ที่ไหน แค่คนจน
- และก็คนรวย
- และผู้หญิงมักง่าย
- รักเธอสักแค่ไหน
- ก็ทิ้งกันไป
- เหลือแค่นิทานน้ำเน่า
- กาลครั้งหนึ่ง
- ซึ่งยังไม่นาน
- นิทาน มันไม่ยืดยาว
- ชายคนเก่า
- ได้เจอกับสาว
- ที่ใครคนนั้น
- ทอดทิ้งมา
- ไม่มีใจเขาได้แล้วทิ้ง
- และฝากแค่รอยน้ำตา
- นิทานมันสอน
- ให้ใจรู้ว่า
- เวรกรรมมันมีอยู่จริง
- ไม่ได้ขี่ม้าขาว
- เหมือนเจ้าชาย
- โหนได้แค่รถเมล์
- เธอก็เลยไม่ไขว้เขว
- โดดขึ้นรถเขาไป
- เป็นนิทานน้ำเน่า
- เน่ายิ่งกว่านิยาย
- มีเจ้าหญิง
- และก็เจ้าชาย
- ที่ไหน แค่คนจน
- และก็คนรวย
- และผู้หญิงมักง่าย
- รักเธอสักแค่ไหน
- ก็ทิ้งกันไป
- เหลือแค่นิทานน้ำเน่า
評論 2
เพราะสุดยอดมมากเลย
แวะมาทักทาย อิอิ