เพื่อนเธอเหมือนเดิม
ถ้าวันนั้น
- ถ้าวันนั้น
- ฉันไม่พูดมันออกไป
- ถ้าตอนนั้น
- ฉันยังเก็บคำนั้นไว้
- ถ้าไม่บอก
- ว่าฉันคิดอะไรไปอย่างนั้น
- ไม่พูดมัน
- ไอ้คำนั้นข้างในใจ
- เธอก็คงยังดีกับฉัน
- เราก็คงยังเป็นเพื่อนกัน
- คงไม่มีวันที่ฉันเสียเธอไป
- บอกเลย
- รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่ได้รักกัน
- แต่ตัวฉันก็ยังยืนยัน
- ที่จะยอมพูดมันไป
- ลองเชื่อในคำคำนี้
- ที่ฉันมีข้างในใจ
- แต่แล้วเป็นยังไง
- ในตอนนี้
- บอกหน่อย
- ไหนใครๆที่บอก
- ว่าให้พูดมัน
- หากสุดท้าย
- ถ้าไม่รักกัน
- แค่ให้รู้ก็ยังดี
- แต่กับฉัน
- บอกเลยตอนนี้
- ฉันอยากจะย้อน
- เวลากลับไป
- ไม่ให้รู้ว่า
- ฉันนั้นรักเธอ
- ฉันนั้นรักเธอ
- ถ้าไม่บอก
- ว่าฉันคิดอะไรไป
- อย่างนั้น
- ไม่พูดมัน
- ไอ้คำนั้นข้างในใจ
- เธอก็คงยังดีกับฉัน
- เราก็คงยังเป็นเพื่อนกัน
- คงไม่มีวัน
- ที่ฉันเสียเธอไป
- รักเหมือนน้ำสี่สาย
- ที่เป็นสหายที่เจ้าพระยา
- รักนั้นจึงกว้างและใหญ่
- และมีเรือใบลำนึงล่องมา
- เปรียบเรือเป็นเหมือนหัวใจ
- และลอยเหนือไปอ่าวไทยอันดา
- รักนั้นอยู่คู่หัวใจ
- เหมือนกับเรือใบคู่กับคงคา
- เรือใบมากับแม่น้ำ
- มันช่างงดงาม
- และสวยเหลือเกิน
- มิตรภาพกลับเป็นเขื่อนกั้น
- และเรือใบนั้นก็จะต้องเผชิญ
- ถ้ารักมันล้นมันหลาม
- เป็นเหมือนสายน้ำ
- ไหลข้ามพะเนิน
- มันจึงหยุดจึงยั้งไม่ได้
- อยากพูดออกไปว่ารักเหลือเกิน
- และเรือไหลข้ามพะเนินน้ำ
- จึงเขินเหือดแห้งหาย
- เรือนั้นจึงต้องขาดน้ำ
- หัวใจดวงงามขาดรักสลาย
- เรือใบมันจึงผุจึงพัง
- รู้ตัวอีกครั้งก็ในเมื่อสาย
- มันจึงต้องเจ็บลำเค็ญ
- เป็นเหมือนอีเย็น
- โดนเฆี่ยนด้วยหวาย
- หากว่าน้ำไม่บอกเรือ
- หากว่าเรือไม่ข้ามเขื่อน
- มันคงสวยงามเช่นนั้น
- เหมือนเธอกับฉันตอนเราเป็นเพื่อน
- อยากย้อนให้น้ำไหล
- กลับอยากพาเรือกลับที่ไหลที่เลื่อน
- แต่คงเป็นไปไม่ได้
- และสูญสลายแม้คำว่าเพื่อน
- บอกเลย
- รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่ได้รักกัน
- แต่ตัวฉันก็ยังยืนยัน
- ที่จะยอมพูดมันไป
- ลองเชื่อในคำคำนี้
- ที่ฉันมีข้างในใจ
- แต่แล้วเป็นยังไง
- ในตอนนี้ บอกหน่อย
- ไหนใครๆ
- ที่บอกว่าให้พูดมัน
- หากสุดท้ายถ้าไม่รักกัน
- แค่ให้รู้ก็ยังดี
- แต่กับฉัน
- บอกเลยตอนนี้
- ฉันอยากจะย้อน
- เวลากลับไป
- ไม่ให้รู้ว่าฉันนั้นรักเธอ
- มิอาจย้อนวันเวลาให้ยาม
- นิทรากลายเป็นกลางวัน
- มิอาจสลับสับเปลี่ยน
- ให้แสงอาทิตย์
- กลายเป็นแสงจันทร์
- โลกนี้มีคำพูดอื่น
- ที่ควรหยิบยื่นกันเป็นร้อยเป็นพัน
- แต่คำว่า รัก รัก รัก
- ฉันมอบให้แต่คนสำคัญ
- เรือที่ผุพังมิอาจจะยั้ง
- ความพยายาม
- เก็บเศษไม้มาตอกตะปู
- จะกอบจะกู้ซ่อมเรือคันงาม
- จะทวนย้อนลำนาวา
- ในวันที่ฟ้านั้นเป็นสีคราม
- ต้องกลับที่เรือเคยอยู่
- เพราะวันนี้รู้ว่าเรือวู่วาม
- พะเนินที่สูงชัน
- เป็นเหมือนเส้นกั้นที่เธอขีด
- สายน้ำคู่กับเรือใบ
- เหมือนกับรักกับใจที่เธอฉีก
- และเมื่อพะเนินมันกั้น
- ก็ไม่อาจย้อนมันกลับไปได้อีก
- มันจึงเหมือนเรือเปอร์เซีย
- ที่ไม่อาจคลอเคลียกับกองทัพกรีก
- ถ้ารู้ว่าเรือต้องพัง
- ฉันควรจะหยุดจะยั้งมันไว้
- เพื่อนกับมันก็จีรัง
- ควรเป็นแบบนั้นจะดีกว่าไหม
- ฉันควรจะกักจะเก็บ
- เพราะพูดแล้วเจ็บและเสียเธอไป
- จางหายทุกความสัมพันธ์
- และสุดท้ายนั้นไม่เหลืออะไร
- ฉันอยากจะย้อนเวลากลับไป
- กลับไปเป็นแค่เพื่อนเธอ
- เหมือนเดิม
ไครก็ได้ช่วยมาเป็นปู่จ๋านไห้หน่อย
34 4 2557
2024-11-30 04:56 OPPOCPH2477
評論 4
เพราะสุดๆเลยนะจ้าา
ร้องได้กินใจมากหัวใจแทบละลาย
👩🎤เพราะสุดๆโดนอ่ะ ค่ะ 👍❤️
อยากร้องเพลงด้วยจัง