บทเพลงแห่งมลทิน
ค่ำคืนวาน
- ค่ำคืนวาน
- เมื่อฝนโปรยปราย
- ลงมาแต่เพียงชั่วครา
- กระทบบ่าใครสักคน
- โถมกระหน่ำณที่แห่งใด
- ไยร่างกาย
- ไม่สามารถฝืนต้านทานแรงลมพัดพา
- รู้แล้วหล่ะรู้แล้วหล่ะ
- เพียงตัวเราเท่านั้นไม่พอ
- อยากจะยิ้มให้มากกว่าที่เธอหวังไว้
- อยากจะเจอ
- พบหน้าเธอมากกว่าใครก็ตาม
- แต่มลทินนั้นไม่เลือนลาง
- ติดตามไปชั่วกาล
- หรือว่าควรวิ่งออกไปให้ไกล
- จากเรื่องราวมากกว่าที่เคย
- สิ่งนี้ที่เราไม่เคยต้องการ
- คือเส้นทางที่แท้
- จริงสุดท้ายมันต้องจบลง
- สองเราที่เคยหลับใหล
- กระทั่งมลทินเหล่านี้
- ที่เธอหยิบยื่นให้ฉัน
- เติบโตขึ้นมากัดกินช้าๆ
- เติบโตขึ้นและเดียวดายเรื่อยมา
- นี่สงสัยว่าเธอมองดูอยู่บ้างไหมนะ
- ตอนที่เราสองกุมมือ
- หนีไปจากเรื่องนี้ด้วยกัน
- แต่ปลายทาง
- เมื่อลมพัดพาหยุดลงจะเป็นที่ใด
- การเดินทางการเดินทาง
- ยังไม่จบตรงนี้นี่หน่า
- อยากเดินไปให้มากกว่าที่เธอหวังไว้
- อยากจะฝันและจินตนากว่าใครก็ตาม
- แต่มลทินชัดเจนในใจ
- ติดตามอยู่เรื่อยไป
- ขอให้เธอคือคนที่ได้ไป
- และแค่ปล่อยฉันไว้ก็พอ
- เมื่อคิดถึงเรื่องเราจึงเข้าใจ
- คำว่ารักของเรามีแต่นับวันจะหมดใจ
- เมื่อยามนิทราเคลื่อนมา
- ไยเธอยังเหมือนคนเดิมอยู่ทั้งที่รู้
- สุดท้ายจะต้องเจ็บทั้งที่รู้
- สุดท้ายแล้วจะเจ็บปวดก็ตาม
- ใจนั้นรู้ดีว่าเธอคำนึง
- รู้ดีว่ามันไม่คุ้ม
- จะลองหยิบมาคิดมากก็ตาม
- แต่ขอร้องเธอช่วยทิ้งฉันไป
- ฉันก็เต็มใจแม้ต้องเจ็บ
- ฉันเต็มใจทิ้งความรู้สึก
- นานเท่าไหร่ที่หลงลืม
- บทเพลงเรื่องราวเหล่านี้
- ซักวันหาก
- หากว่าเราได้เจอ
- ให้เธอช่วยรักฉันได้หรือเปล่า
- คำพูดที่ฉันไม่ทันได้บอก
- มันยิ่งทำให้หัวใจ
- รวดร้าวมากกว่าที่เป็น
- ฉันเองที่ยังหลับใหล
- แต่เพราะมลทินเหล่านี้
- ที่มีเธอหยิบยื่นให้ฉัน
- ตอนนี้ฉันก้าวผ่านเรื่องนั้นมา
- ตอนนี้ฉันก้าวผ่านเรื่องนั้นมา
- นี่เลิกเศร้าคนเดียวตรงนั้นได้แล้วนะ
- ฉันต้องไปฉันต้องไป
- ต้องรีบกล่าวอำลากับเธอ
- ในตอนนี้
- ฉันว่าฉันเองก็ไม่เป็นไรแล้วนะ
- เพราะงั้นหน่ะเพราะงั้นหน่ะ
- เพราะงั้นขอบคุณมากเลยนะ
Komentar 0