เชียงใหม่ 106
เส้นทางเส้นนี้
- เส้นทางเส้นนี้
- ล้อมรายด้วยต้นยาง
- 106 พาฉันเข้าไปเจอ
- เมืองที่งามท่ามกลางหมอกสีจางๆ
- ผู้คน รอยยิ้ม
- มิตรไมตรีเต็มเปี่ยมในทุกๆวัน
- หัวใจอ่อนโยนอบอุ่น
- และคุ้นเคยมานาน
- อยากจะแนะนำให้เธอรู้จักจัง
- ให้เวลานำพาเธอมาสักวันหนึ่ง
- เส้นทางเดินที่หวนชวนกลับมา
- ในค่ำคืนนั้น
- ที่เราได้พบได้เจอได้สัญญา
- แม้พรุ่งนี้เป็นอย่างไร
- อนาคตพลิ้วไหวเลือนราง
- อ่อนโยนกว่าที่ฉันคิด
- มองไปทุกทาง ไม่ชัดเจน
- ยังคงเฝ้าตามหา
- เส้นทางฝันใกล้เข้ามาถึง
- เท่านี้ความรู้สึกดีๆ
- มันเอ่อล้นออกมา
- มองที่ฉันข้างในแววตา
- แล้วเธอจะเข้าใจ
- เธอและฉันจะก้าวเดินไป
- ไปนะ ไปโตยกัน
- กี่ร้อนกี่หนาว
- ฤดูที่แปรเปลี่ยน
- กี่ฝนกี่พายุที่วนเวียน
- ทำให้ใจนั้นโตขึ้นทุกๆ วัน
- ท่ามกลางดอกไม้ส้มแดงอมเทา
- กลีบทองกวาแย้มบาน
- เส้นทางที่เดิน
- อาจเจอะและพบความลำบาก
- แต่อย่างน้อยเราก็โตขึ้นอีกวัน
- และในวันที่ฉันเคว้งคว้าง
- ลอยบนฟ้าไกลๆ
- ฉันยังคงได้พบใครสักคน
- ที่จะคอยส่งยิ้มและคอยเป็นพลัง
- ในวันที่หมองหม่น
- แม้พรุ่งนี้เป็นอย่างไร
- อนาคตพลิ้วไหวเลือนราง
- หากยังรอให้ฉันพบและเจอเส้นทาง
- โหดร้ายยังไงไม่ยอมแพ้
- เพราะความรักนั้นมีความหมาย
- กลั่นเป็นหยดน้ำ
- ที่ยังคลอและเอ่อล้นออกตา
- นี่แหละความสุขที่มีค่า
- มากมายเกินสิ่งใด
- หนาวยังมีวันเหือดหาย
- น้ำค้างกลายเป็นอุ่นไอ
- บนพื้นเดินยังคงดำเนิน
- เกิดเป็นพันธุ์ไม้ขึ้นใหม่
- ทั้งเรื่องราวที่เศร้าใจ
- จะทุกข์หม่นหมองและอ่อนไหว
- จะกลับกลายเป็นวันดี
- ปลุกรอยยิ้มที่เคยมี
- และยังคงมีพรุ่งนี้ให้เริ่มใหม่
- แม้พรุ่งนี้เป็นอย่างไร
- อนาคตพลิ้วไหวเลือนราง
- อ่อนโยนกว่าที่ฉันคิด
- มองไปทุกทาง ไม่ชัดเจน
- ยังคงเฝ้าตามหา
- เส้นทางฝันใกล้เข้ามาถึง
- เท่านี้ความรู้สึกดีๆ
- มันเอ่อล้นออกมา
- มองที่ฉันข้างในแววตา
- แล้วเธอจะเข้าใจ
- เธอและฉันจะก้าวเดินไป
- ไปนะไปโตยกัน
Komen 0