กีดกัน
ใครเล่าเลยจะรู้ว่าความรัก
- ใครเล่าเลยจะรู้ว่าความรัก
- แม้แรกเจอต่างคนไม่รู้จัก
- แต่ปักใจเพียงครั้งเดียว ติดในใจชั่วกาล
- ยามที่เราทั้งสองได้พานพบ
- ลบเรื่องราวอดีตที่ร้าวราน
- เธอคือความรักแท้ ที่ฉันหามาเนิ่นนาน
- แต่ความรักดูเหมือนเลือนรางปลายทางไม่เป็นดังใจ
- ถ้าจะให้เราพบกันไยต้องกีดกั้นเราให้ไกล
- กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป
- กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
- กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
- แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
- ใช่ไหม
- ในตอนจบสุดท้ายนิยายรัก
- มักให้คนห่างไกลได้ย้อนกลับ
- กลับมาเพื่อพบเจอ บอกรักเธออีกครั้ง
- แต่ความจริงของฉันรักเราคงเป็นไปดังนั้นไม่ได้
- พยายามแค่ไหนไม่มีทางใดที่เราจะใกล้กัน
- กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป
- กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
- กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
- แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
- ใช่ไหม
- กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป
- กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
- กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
- แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
- ใช่ไหม
- กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
- กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ
- แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม
- ใช่ไหม
評論 0