บัวกลางบึง
อนาถเหลือล้ำบัวบานเหนือน้ำ
- อนาถเหลือล้ำบัวบานเหนือน้ำ
- อยู่ห่างคน
- ลับตาอยู่จนกลางบึง
- ได้แต่ชะเง้อละเมอรำพึง
- เจ้าอยู่ถึงกลางบึง
- ปล่อยให้ผึ้งเชยชม
- แดดส่องผิวน้ำ
- บัวพลอยหมองคล้ำ
- ด้วยแดดเผา
- สีเจ้าก็เศร้าด้วยลม
- ตกดึกน้ำน้อย
- นอนคอยคนชม
- เจ้าต้องคลุกโคลนตม
- กลีบที่บ่มโรยรา
- บัวน้อยลอยอยู่กลางบึง
- ครั้นคนเอื้อมไม่ถึง
- มีฝูงผึ้งบินมา
- อยากพักพิงบนหิ้งบูชา
- เขาไม่ปรารถนา
- แล้วจะว่าเขาแกล้ง
- โธ่อยู่ไกลหนักหนา
- ดั่งซ่อนหลบตาแอบแฝง
- หากปล่อยทิ้งไว้พอใจแมลง
- สิ้นกลิ่นสีโรยแรง
- แล้วคงเหี่ยวแห้งคาบึง
Bình luận 4
เพราะมาก555กลับมาฟังอีกรอบ55555
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
เพราะมาก555กลับมาฟังอีกรอบ55555