ด้วยสมองและสองเรา
แบกใจดวงน้อย ข้ามสีทันดร
- แบกใจดวงน้อย ข้ามสีทันดร
- เคยรอนแรมจากจร กลับสู่นา
- ถิ่นฐานที่สุดท้าย ร่มไม้ชายคา
- อยู่กันเป็นยาตา คงสุขใจ
- ด้วยสมองและสองเรา แม้มีไม่เท่าไหร่
- หากเรานั้นยังเข้าใจ อะไรที่จีรัง
- มันคือความรักที่แท้จริง ใช่อิงสตังค์
- ยังมีเธอยังมีหวัง เมื่อมีใจ
- แม้ว่าตัวฉันจน เป็นคนรากหญ้า
- ไร้ซึ่งใบปริญญา การันตี
- แต่ใจฉันรักจริง ไม่หลีกหนี
- ฉันมีความสุขดี เมื่อมีเธอ
- ไร้ซึ่งมรดกที่ตกทอด จากรุ่นตา
- ฉันมีแค่คูโบต้า
- ที่ตกมาจากรุ่นพ่อ
- ภาพที่ได้เห็น
- ปรากฎมันจึงเป็นที่ชินกะนา
- มันจึงชินลูกกะตาเหมือนม้ากะลาที่ชินกะล่อ
- ขอใครสักคน
- ฉันอยากจะขอใครสักคน
- ที่อยากจะมาอยู่ข้างกายตราบจนวันตายแม้ฉันจน
- เดินบนทางค่อนข้างขรุขระ
- ไม่มีฐานะทางชั้นชน
- ไร้สังวานประดับประดาไม่สวยโสภาดังชั้นพรม
- ถ้าหากว่าฉันจน
- แต่ก็เป็นคนเหมือนดังกับใคร
- ชายอื่นอาจเป็นเหมือนยุง
- พอแดกเต็มพุงแล้วบินจากไป
- รักของฉันก็ไม่ต้องเสี่ยงทาย
- กระดาษ หัวก้อย
- ค้อนหรือกรรไกร
- รูปธรรมจะบังเกิดตรงหน้า
- และมันเลอค่ามากกว่าสิ่งใด
- โบกี้รถไฟไม่อาจเขยื่อนและเลื่อนไป
- จำต้องอาศัยหัวจักรที่เรียกว่ารักแล้วเคลื่อนไป
- ฉันจึงเป็นหมองรองราง
- ปูทางให้กับรถไฟ
- เมื่อปัจจัทั้งหลายมันครบ
- เราจึงปรารถพบกับเส้นชัย
- แม้ว่าตัวฉันจน เป็นคนรากหญ้า
- ไร้ซึ่งใบปริญญา การันตี
- แต่ใจฉันรักจริง ไม่หลีกหนี
- ฉันมีความสุขดี เมื่อมีเธอ
- แม้ว่าตัวฉันจน เป็นคนรากหญ้า
- ไร้ซึ่งใบปริญญา การันตี
- แต่ใจฉันรักจริง ไม่หลีกหนี
- ฉันมีความสุขดี เมื่อมีเธอ
Komentar 5
ชอบเสียงแบบนี้
ฟังแล้วโดนใจจัง
ร้องเพลงเพราะแท้ๆเน้อเจ้า
ชอบเพลงนี้
😄Hi… เยิฟๆจร้า 😍😍👏