นี่แหละความเสียใจ
ทุกเรื่องราว ที่เข้ามา
- ทุกเรื่องราว ที่เข้ามา
- ที่เจ็บและช้ำจนทำให้ฉัน
- มีน้ำตา
- แม้ว่าทรมานเท่าไหร่
- ฉันเรียกมันว่าความเสียใจ
- แล้วเรื่องราว ในวันนี้
- ที่เกิดและมันกำลังกระทบ
- ใจของฉัน
- ก็สอนให้ได้เรียนรู้ใหม่
- ในคำที่ฉันเคยเข้าใจ
- สิ่งใดที่เคยได้เจอ
- กลายเป็นแค่เพียง
- เรื่องเล็กน้อยไปในพริบตา
- เสียงของเธอที่ร่ำลา
- ได้สอนให้รู้ว่า
- อย่าไปจำความช้ำที่มี
- นี่แหละ คือความเสียใจ
- ความเสียใจมันเป็นอย่างนี้
- จำซะใหม่
- ต้องเจ็บจนร้องไห้โดยไม่อาย
- ต้องช้ำทุรนทุรายขนาดนี้
- ที่ผ่านมามองย้อนไป
- ลองคิดดูบางทีก็เสีย
- ดายน้ำตา
- แต่เธอทำให้ได้รู้ว่า
- ค่าของน้ำตามันคู่ควร
- กับการต้องเสียเธอ
- แม้ฉันยืนแทบไม่ไหว
- ก็อยากขอพูดอะไรสักนิด
- นึงถึงเธอ
- ขอโทษที่ไม่ดีเหมือนใคร
- และขอบคุณที่สอน
- ให้เข้าใจ
- ว่าเรื่องที่เคยได้เจอ
- มันก็แค่เพียง
- สิ่งเล็กน้อยที่เปลืองน้ำตา
- เสียงของเธอที่ร่ำลา
- ได้สอนให้รู้ว่า
- อย่าไปจำความช้ำที่มี
- นี่แหละคือความเสียใจ
- ความเสียใจมันเป็นอย่างนี้
- จำซะใหม่
- ต้องเจ็บจนร้องไห้โดยไม่อาย
- ต้องช้ำทุรนทุรายขนาดนี้
- ที่ผ่านมามองย้อนไป
- ลองคิดดูบางทีก็เสีย
- ดายน้ำตา
- แต่เธอทำให้ได้รู้ว่า
- ค่าของน้ำตามันคู่ควร
- กับการต้องเสียเธอ
- เจ็บวันนี้ทำให้รู้ว่า
- ค่าของน้ำตามันคู่ควร
ความเห็น 0