โลกที่แบกไว้
น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ก็พลันไหลออกมา
- น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ก็พลันไหลออกมา
- ปัญหาที่เก็บเอาไว้ก็พลันวิ่งเข้าตา
- รสชาติของชีวิตที่น่ากลัว
- คือกลัวการว่าใครไม่เข้าใจ
- โอ้วเธอเบื่อ และท้อ
- เกินกว่าจะมีใครเข้าใจ
- โลกนี้มันโหดร้ายกับเธอเกินไป
- กับเธอมากไป
- เธอคงแบกความหวังมากเกินไป
- เธอเริ่มเหนื่อยและล้าทั้งหัวใจ
- ใครคงฝากความหวังไว้มากมายกับเธอ
- และไม่รู้ต้องไปอีกเท่าไหร่
- และไม่รู้ต้องเดินอีกไกลแค่ไหน
- กว่าจะถึงจุดหมาย ที่เธอวาดเอาไว้
- โอ้วเธอเบื่อ และท้อ
- เกินกว่าจะมีใครเข้าใจ
- โลกนี้มันโหดร้ายกับเธอเกินไป
- กับเธอมากไป
- เธอคงแบกความหวังมากเกินไป
- เธอเริ่มเหนื่อยและล้าทั้งหัวใจ
- ใครคงฝากความหวังไว้มากมายกับเธอ
- และไม่รู้ต้องไปอีกเท่าไหร่
- และไม่รู้ต้องเดินอีกไกลแค่ไหน
- เธอคงแบกความหวังมากเกินไป
- เธอเริ่มเหนื่อยและล้าทั้งหัวใจ
- ใครคงฝากความหวังไว้มากมายกับเธอ
- และไม่รู้ต้องไปอีกเท่าไหร่
- และไม่รู้ต้องเดินอีกไกลแค่ไหน
- กว่าจะถึงจุดหมาย ที่เธอวาดเอาไว้
- เธอคงแบกความหวังมากเกินไป
- เธอเริ่มเหนื่อยและล้าทั้งหัวใจ
- ใครคงฝากความหวังไว้มากมายกับเธอ
เราไม่ได้แบกโลก แต่โลกต่างหากที่แบก พวกเรา
60 8 3115
6-25 21:58 vivo 1901
Comments 8
ขอบคุณครับ ดอกไม้ มาทั้งป่า เลย แต่ดอกไร ว่ะคุ้นๆ เหมือนเคย เห็น ที่วัด 🤣🤣🤣🤣🤣🤣
น่าจะเปนดอกพุดซ้อนแหละ🤣🤣
เคร พุดซ้อน แสดงว่า พฤหัสบดี ขี่ ใช่มั้ย 🤣🤣🤣🤣🤣🤣
🍂🌹🌸🍂 🌸🍂🍂🌹🌸 🍂🌹🍂🌹🍂🌹 🌸🍂🌹🌸🍂🌸 🌹🍂🌸🍂🌹 🧚♂️คิดถึงเสมอ🧚♂️ เพราะ+เศร้ามากเจ๊
ขอบคุณครับผม 🙏🙏🙏🙏🙏😁😁😁😁😁
เศร้า เนอะ
ขอบคุณครับน้อง สันต์
ดูกี่ทีฟังกี่ที ก้อไม่เบื่อ มันดูสดใสธรรมชาติสุดๆ