แม่พิมพ์ของชาติ
แสงเรืองๆที่ส่องประเทือง
- แสงเรืองๆที่ส่องประเทือง
- อยู่ทั่วเมืองไทย
- คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่
- โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง
- เหนื่อยยากอย่างไร
- ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง
- ครูนั้นยังลำพอง
- ในเกียรติของตนเสมอมา
- ที่ทำงานช่างสุดกันดาร
- ในป่าพงไพร
- ถึงจะไกลก็เหมือนใกล้
- เร่งรุดไปให้ทันเวลา
- กลับบ้านไม่ทันบางวันต้องไป
- อาศัยหลวงตา
- ครอบครัวคอยท่า
- ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหน
- ถึงโรงเรียนก็เจียนจะสาย
- จวนได้เวลา
- เห็นศิษย์รออยู่พร้อมหน้า
- ต้องรีบมาทำการสอน
- ไม่มีเวลาที่จะได้
- มาหยุดพอพักผ่อน
- โรงเรียนในดงป่าดอน
- ให้โหยอ่อนสะท้อนอุรา
- ชื่อของครูฟังดูก็รู้ชวนชื่นใจ
- งานที่ทำก็ยิ่งใหญ่
- สร้างชาติไทยให้วัฒนา
- ฐานะของครูใครๆก็รู้
- ว่าด้อยหนักหนา
- ยังสู้ทนอุตส่าห์
- สั่งสอนศิษย์มาเป็นหลายปี
- นี่แหละครูที่ให้ความรู้
- อยู่รอบเมืองไทย
- หวังสิ่งเดียวคือขอให้
- เด็กของไทยในผืนธานี
- ได้มีความรู้เพื่อช่วยเชิดชู
- ไทยให้ผ่องศรี ครูก็ภูมิใจที่
- สมความเหนื่อยยาก
- ตรากตรำมา
ความเห็น 4
☘️🌷☘️🌷☘️🌷☘️🌷☘️🌷☘️ ไพเราะเสมอเลยค่ะ เยี่ยมมากๆค่ะ ✨✨✨ให้กำลังใจนะคะ✨✨✨ ☘️🌷☘️🌷☘️🌷☘️🌷☘️🌷☘️
สวัสดีครับน้องรุ่ง..แม่พิมพ์คนนี้ร้องเพลงเพราะมากครับ👍👍👍💘💘💘🌹🌹🌹
ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณคร้า
