เอารักเป็นแรงใจ
ณ ก้นเหวหุบลึกและมืดดำ
- ณ ก้นเหวหุบลึกและมืดดำ
- เรานั่งขำด้วยกันเพียงสองคน
- ไม่มีใครโทษใคร
- ไม่มีใครพร่ำบ่น
- เราสองคนร่วงหล่นมาด้วยกัน
- ดูบาดแผลและเช็ดคราบน้ำตา
- ทั้งอ่อนล้าปัญหานับร้อยพัน
- ในหุบเหวมืดมน
- ยังมีคนรักกัน
- คงไม่นานจะหาทางปีนป่าย
- คงไม่มีจุดไหน
- ต่ำไปกว่าก้นเหว
- จะดี จะเลว
- เราทนรับมันได้
- หวังว่าวันพรุ่งนี้
- จะมีแรงปีนขึ้นไป
- เราสองคนสองใจช่วยกัน
- ทุกปัญหาที่รุมและสุมอยู่
- ทำให้รู้ว่าเราไม่ทิ้งกัน
- เธอผลักฉันขึ้นมา
- ฉันฉุดเธอก้าวทัน
- แค่รักกันปากเหวคงไม่ไกล
- คงไม่มีจุดไหน
- ต่ำไปกว่าก้นเหว
- จะดี จะเลว
- เราทนรับมันได้
- หวังว่าวันพรุ่งนี้
- จะมีแรงปีนขึ้นไป
- เราสองคนสองใจช่วยกัน
- ทุกปัญหาที่รุมและสุมอยู่
- ทำให้รู้ว่าเราไม่ทิ้งกัน
- เธอผลักฉันขึ้นมา
- ฉันฉุดเธอก้าวทัน
- แค่รักกัน ปากเหวคงไม่ไกล
- แค่รักกัน เอารักเป็นแรงใจ
Komentar 1
เพราะค่ะ