พันปีแสง
ห่างกันบ่เถิ่งวา
- ห่างกันบ่เถิ่งวา
- เหมือนดังฟ้ากับดาว
- แต่ความจริงสองเฮา
- เหินห่างเป็นพันปีแสง
- มีบางสิ่งกลั้นกลาง
- มีบางอย่างแยกแบ่ง
- ยิ่งฝืนก็ยิ่งอ่อนแฮง
- สุดท้ายก็ต้องปล่อยวาง
- ฮักนั้นยังงดงาม
- เป็นต่างเพียงเฮาสองคน
- อย่าโทษฟ้าโทษฝน
- อย่าโทษวันเวลา
- ในระหว่างสองเฮา
- คำว่าฮักเท่ากับปัญหา
- อย่าฝืนให้เสียเวลา
- ปล่อยให้โซคซะตาพาไป
- จากนี้
- ก็เหมือนอยู่คนละโลกกัน
- ทั้งที่เฮาสอง ห่างกันแต่เพียงเอื้อมมือ
- อยากไขว่คว้า เหนี่ยวโน้มถ่วงดึงเจ้าคืนมา
- เจ้าก็เหมือนดังสายลม
- ที่พัดให้ฮู้สึกดีแล้วจากไป
- ไกลแสนไกล
- ข้อยจะคอยห่วงเจ้าจากที่ไกลๆ
- เมื่อยามที่เจ้าสุขใจ
- มีคนหนึ่งคนเฝ้าคอยยิ้มตาม
- จะบ่ขอ
- รบกวนให้เจ้าลำบากใจ
- ขออยู่ในที่แสนไกล
- สุขทุกข์จะคอยเฝ้าไถ่ถาม
- เพียงผ่านสายลม
- จากนี้
- ก็เหมือนอยู่คนละโลกกัน
- ทั้งที่เฮาสอง ห่างกันแต่เพียงเอื้อมมือ
- อยากไขว่คว้า เหนี่ยวโน้มถ่วงดึงเจ้าคืนมา
- เจ้าก็เหมือนดังสายลม
- ที่พัดให้ฮู้สึกดีแล้วจากไป
- ไกลแสนไกล
ความเห็น 1
ไพเราะเพราะมากๆค่ะ
