หัวใจทศกัน
ฉันก็มีหัวใจที่เหมือนเหมือนคนทั่วไป
- ฉันก็มีหัวใจที่เหมือนเหมือนคนทั่วไป
- วันที่ถูกทิ้งก็มีน้ำตา
- และยังหวั่นไหวกับคำร่ำลา
- มีหัวใจที่เหมือนเหมือนคนทั่วไป
- ยิ่งคิดถึงยิ่งทำให้เพ้อยิ่งพบเจอยิ่งทำให้มีน้ำตา
- ฉันมีรอยยิ้มบนใบหน้าเวลาที่มีความสุข
- ฉันมีน้ำตาอยู่นองหน้าเวลาที่ฉันต้องทนทุกข์
- เวลาสนุกฟังมุกตลกฉันเองก็ยังหัวเราะออกมา
- เมื่อยามมีไข้หรือไม่สบายฉันเองก็ยังต้องกินยา
- ไม่เคยชินชากับความรู้สึกเมื่อเสียใจ
- ทุกครั้งยังมีน้ำตากับคำร่ำลากับความรักที่เสียไป
- เหมือนกับใครใครมิได้แตกต่างใดใด
- ฉันมีรอยยิ้มฉันมีน้ำตาฉันเองก็มีหัวใจ
- ฉันก็มีหัวใจที่เหมือนเหมือนคนทั่วไป
- วันที่ถูกทิ้งก็มีน้ำตา
- และยังหวั่นไหวกับคำร่ำลา
- มีหัวใจที่เหมือนเหมือนคนทั่วไป
- ยิ่งคิดถึงยิ่งทำให้เพ้อยิ่งพบเจอยิ่งทำให้มีน้ำตา
- เมื่อฉันหยิบยื่นหัวใจหวังไว้ให้เธอมาดูแล
- เธอกลับเอาโยนออกไปให้ไกลไม่เคยสนใจไม่เคยแคร์
- ใช้เท้าขยี้ดูถูกรังเกียจเดียดฉันท์
- ทำเหมือนฉันร้องไห้ไม่เป็นทั้งทั้งที่ฉันก็เจ็บเหมือนกัน
- เหมือนกับทศกัณฐ์ถึงแม้จะเป็นพญายักษ์
- แต่ก็ยังมีหัวใจเอาไว้เจ็บเอาไว้รัก
- และอยากให้เธอได้รู้ถึงแม้ว่าเธอไม่สนใจ
- ฉันมีรอยยิ้มฉันมีน้ำตาฉันเองก็มีหัวใจ
- ฉันก็มีหัวใจที่เหมือนเหมือนคนทั่วไป
- วันที่ถูกทิ้งก็มีน้ำตา
- และยังหวั่นไหวกับคำร่ำลา
- มีหัวใจที่เหมือนเหมือนคนทั่วไป
- ยิ่งคิดถึงยิ่งทำให้เพ้อยิ่งพบเจอยิ่งทำให้มีน้ำตา
- อันตัวเรานั่นคือทศกัณฐ์
- พระราชาแห่งกรุงลงกา
- เอิงเงิงเงยไม่เก่งภาษา
- เจรจาให้ไพเราะเท่าไรนัก
- ข้าไม่เคยจะร้องเพลงแร็ปหรือรู้จัก
- ข้าไม่เคยจะร้องเพลงร็อกถ้าจะรัก
- ร้องเป็นเพียงก็แต่จะเอิงเงิงเงย
- ที่เธออาจมองดูว่ามันเชย
- ฉันก็มีหัวใจที่เหมือนเหมือนคนทั่วไป
- วันที่ถูกทิ้งก็มีน้ำตา
- และยังหวั่นไหวกับคำร่ำลา
- มีหัวใจที่เหมือนเหมือนคนทั่วไป
- ยิ่งคิดถึงยิ่งทำให้เพ้อยิ่งพบเจอยิ่งทำให้มีน้ำตา
- ฉันก็มีหัวใจที่เหมือนเหมือนคนทั่วไป
- วันที่ถูกทิ้งก็มีน้ำตา
- และยังหวั่นไหวกับคำร่ำลา
- มีหัวใจที่เหมือนเหมือนคนทั่วไป
- ยิ่งคิดถึงยิ่งทำให้เพ้อยิ่งพบเจอยิ่งทำให้มีน้ำตา
- ฉันเองก็มีหัวใจ
- ฉันเองก็มีหัวใจฉันมีรอยยิ้มฉันมีน้ำตา
- ฉันเองก็มีหัวใจ
Bình luận 2
Glad to hear your voice
Love ur voice!