ชีวิตกู
ชีวิตไม่มีอะไรมาก ถอดใจ มึงก็แพ้
- ชีวิตไม่มีอะไรมาก ถอดใจ มึงก็แพ้
- เนี่ยชีวิตกูใครก็รู้ว่ากูแร๊พเสร็จ สันดารเหมือน Osako บรมครูคือเพลงแร๊พ
- อย่ามาบอกว่าเข้าใจถ้ายังไม่ถึงสจิวิญญาณ ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแต่ใจกูยังคงอหังการ
- เนี่ยชีวิตกูใครก็รู้ว่ากู real ขามึงไม่ถึงพื้นจะฝืนไปได้เท่าไหนกันเชียว
- เสี้ยวศรัทธามึงยังไม่ได้ครึ่งศรัทธารกู อาจเป็นแร๊พที่ดูเหี้ยแต่นี้แหละชีวิตกู
- เปิดแร๊พและขึ้นบัญชีเสมือนว่ามีเพียงสิ่งเดียว ก้าวแรกยังเก้าปีเสมือนกวีกูยังคง real
- กูปรับทุกอุปศักดิ์ที่ถาโถมมานับพัน อยากจะแร๊พเพราะพอใจไม่ใช่กูใช้เพราะผิวกูดำ
- กูยังคงเดินไปตามเส้นทางที่หมากกูวางด้วยตัวกูเอง ศรัทธาสติปัญญาผสมวาจาราคาคือเพลง
- และไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่ก็มาสามารถจะหยุดกู ตราบใดที่ชื่อคงกวาลทั้งจักรวาลมึงคอยดู
- แร๊พกูไม่อาจเป็นหนึ่งแต่ไม่เคยพึ่งสมองใคร ราชาไม่ก้ำกึ่งทำได้สพึ้งก่อนบอกไป
- หลายคนแม้งรอกูล้มแล้วแม้งเหยียบซ้ำ ไม่อาจทำกูสะเทือนใจมึงทำไปก็เท่านั้น
- เนี่ยชีวิตกูใครก็รู้ว่ากูแร๊พเสร็จ สันดารเหมือน Osako บรมครูคือเพลงแร๊พ
- อย่ามาบอกว่าเข้าใจถ้ายังไม่ถึงสจิวิญญาณ ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแต่ใจกูยังคงอหังการ
- เนี่ยชีวิตกูใครก็รู้ว่ากู real ขามึงไม่ถึงพื้นจะฝืนไปได้เท่าไหนกันเชียว
- เสี้ยวศรัทธามึงยังไม่ได้ครึ่งศรัทธารกู อาจเป็นแร๊พที่ดูเหี้ยแต่นี้แหละชีวิตกู
- มึงให้กูสู้อีกสักกี่ปีแต่กวีไม่เคยจะคลาย การเป็นใหญ่ในวงการเพลงไม่ต้องเป็นนักเลง
- แต่มึงต้องจายหลายครั้งที่มีคนถามว่ามึงจะยืนได้สักกี่ฝนเส้นทางยิ่งไกลเท่าไหร่
- กูยิ่งขึ้นไปสุดปลายถนนพุ้งชนทุกป้อมประการ ในอันตรธานและหายไป
- แร๊พกูเจิดจรัสประการเช่นการประพันจากด้วยฤทัยใครหวังสอดสะแหวงให้แจ้งจริงในวาจา
- ถามหาในกวีกลอนเพราะกูจะสอนมันทุกบาร์ ถ้าพูดถึงค่าของคนผลงานของตนต้องชัดเจน
- เจนแบ่งกันวัดประมาณในการเขียนรามในตัวเอง ถ้าเพลงไม่ดังก็ชั่งประไรอย่าพึ่งถอดใจไร้ข้อแม้
- ในวันที่มึงไม่เหลืออะไร แต่มึงลุกได้นั่นแหละคือมึงเป็นของแท้
- เนี่ยชีวิตกูใครก็รู้ว่ากูแร๊พเสร็จ สันดารเหมือน Osako บรมครูคือเพลงแร๊พ
- อย่ามาบอกว่าเข้าใจถ้ายังไม่ถึงสจิวิญญาณ ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแต่ใจกูยังคงอหังการ
- เนี่ยชีวิตกูใครก็รู้ว่ากู real ขามึงไม่ถึงพื้นจะฝืนไปได้เท่าไหนกันเชียว
- เสี้ยวศรัทธามึงยังไม่ได้ครึ่ศรัทธารกู อาจเป็นแร๊พที่ดูเหี้ยแต่นี้แหละชีวิตกู
- รู้ในหนึ่งก้าวเสมือนลขิตชีวิตเป็นหนึ่งอักษร กลอนวิสาดสัมผัสบัญญัติพินิจเป็นจิตประวัติดังสอน
- หากจะถอนนิเจตจำนงที่มีความคมที่ปลายกระบี่ ตรองให้ถี่วจีกูร้ายยิ่งกว่าเปลวไฟเป็นรายกวี
- มีศรัทธาที่เป็นที่ตั้งแม้พนังจะพังทลาย ให้ขายความเป็นนักเลงกูไม่ใช้ควาย
- แร๊พเพียงหนึ่งเดียวที่ยังคง real แล้วอยู่ยงรากไทยคือชาวนาที่จับเคี้ยวแล้วอยู่ทน
- คนที่มันจะสุมต้องถูกจูงคำติฉินก่อนที่มึงจะรู้รสชาติต้องเข้าปากเพื่อดื่มกิน
- แร๊พกูดังเช่นประวัติที่ถูกสลักในปฏิทินวาจาแห่งจักรพรรดิในทุกบรรทัด MC king
- เนี่ยชีวิตกูใครก็รู้ว่ากูแร๊พเสร็จ สันดารเหมือน Osako บรมครูคือเพลงแร๊พ
- อย่ามาบอกว่าเข้าใจถ้ายังไม่ถึงสจิวิญญาณ ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแต่ใจกูยังคงอหังการ
- เนี่ยชีวิตกูใครก็รู้ว่ากู real ขามึงไม่ถึงพื้นจะฝืนไปได้เท่าไหนกันเชียว
- เสี้ยวศรัทธามึงยังไม่ได้ครึ่งศรัทธารกู อาจเป็นแร๊พที่ดูเหี้ยแต่นี้แหละชีวิตกู
- เนี่ยชีวิตกูใครก็รู้ว่ากูแร๊พเสร็จ สันดารเหมือน Osako บรมครูคือเพลงแร๊พ
- อย่ามาบอกว่าเข้าใจถ้ายังไม่ถึงสจิวิญญาณ ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแต่ใจกูยังคงอหังการ
- เนี่ยชีวิตกูใครก็รู้ว่ากู real ขามึงไม่ถึงพื้นจะฝืนไปได้เท่าไหนกันเชียว
- เสี้ยวศรัทธามึงยังไม่ได้ครึ่งศรัทธารกู อาจเป็นแร๊พที่ดูเหี้ยแต่นี้แหละชีวิตกู
- MC king
Komentar 3
เจอกัล😬😬😬
🤣🤣🤣
🙄🙄🙄