เปิบข้าว
เปิบข้าวทุกคราวคำ
- เปิบข้าวทุกคราวคำ
- จงสูจำเป็นอาจินต์
- เหงื่อกูที่สูกิน
- จึงก่อเกิดมาเป็นคน
- ข้าวดีณมีรส
- ให้ชนชิมทุกชั้นชน
- เบิ้องหลังสิทุกคน
- แด่ขมขื่นจนเขียวข้าว
- จากแดงมาเป็นรวง
- ระยะทางนั้นเหยียดยาว
- จากรวงเป็นเม็ดข้าว
- ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ
- เหงื่อหยดสักกี่หยาด
- ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
- ปูดโปนกี่เส้นเอ็น
- จึงแปรรวงมาเป็นกิน
- น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง
- และน้ำแล้งอันหลั่งริน
- สายเลือดกูทั้งสิ้น
- ที่สูซดกำซากฟัน
- จากแดงมาเป็นรวง
- ระยะทางนั้นเหยียดยาว
- จากรวงเป็นเม็ดข้าว
- ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ
- เหงื่อหยดสักกี่หยาด
- ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
- ปูดโปนกี่เส้นเอ็น
- จึงแปรรวงมาเป็นกิน
- น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง
- และน้ำแล้งอันหลั่งริน
- สายเลือดกูทั้งสิ้น
- ที่สูซดกำซากฟัน
评论 6
น้าหงาาาา ด้วยสิ เจ๋งเบยคะ
😘😘😘👍👍👍
☺👍🌺🌻🌺🌻
💐💙💙💙