ได้แต่นึกถึง
ดูแววตาก็รู้เธอมีอะไร
- ดูแววตาก็รู้เธอมีอะไร
- แต่ฉันคงไม่อ่านใจ เธอได้เหมือนเดิม
- เป็นแววตาที่ฉันเคยสัมผัส
- แต่ฉันคงไม่อาจทำ ให้มันเป็นเหมือนเดิม
- เราทั้งสองจากกันเมื่อวันที่ต้องลา
- เมื่อชีวิตเดินมาถึงปลายทางสุดท้าย
- ต่างคนต่างเสียใจ เมื่อเราต้องไกลกัน
- จากวันนั้น
- วันนี้ฉันยังไม่อาจลืม
- ได้แต่นึกถึงอดีต ที่ฉันเคยมีเธออยู่
- แต่ก็รู้เธอคงไม่ย้อนมา
- มีแค่ฉันที่นึกถึงอดีต
- และเสียน้ำตาให้กับมัน
- เพราะฉันไม่เคยจะลืมมันได้เลย
- เมื่อวันเวลาเปลี่ยนผันฉันต้องเข้าใจ
- ว่าฉันคงไม่กลับไป เป็นดังเหมือนเดิม
- มันทำให้เราเรียนรู้ในการเริ่มใหม่
- และการที่ต้องเสียใจ ที่ต้องลืมเธอ
- เราทั้งสองจากกันเมื่อวันที่ต้องลา
- เมื่อชีวิตเดินมาถึงปลายทางสุดท้าย
- ต่างคนต่างเสียใจ เมื่อเราต้องไกลกัน
- จากวันนั้น วันนี้ฉันยังไม่อาจลืม
- ได้แต่นึกถึงอดีต ที่ฉันเคยมีเธออยู่
- แต่ก็รู้เธอคงไม่ย้อนมา
- มีแค่ฉันที่นึกถึงอดีต
- และเสียน้ำตาให้กับมัน
- เพราะฉันไม่เคยจะลืมมันได้เลย
- ได้แต่นึกถึงอดีต ที่ฉันเคยมีเธออยู่
- แต่ก็รู้
- ได้แต่นึกถึงอดีต ที่ฉันเคยมีเธออยู่
- แต่ก็รู้เธอคงไม่ย้อนมา
- มีแค่ฉันที่นึกถึงอดีต
- และเสียน้ำตาให้กับมัน
- เพราะฉันไม่เคยจะลืมเธอได้เลย
Komentar 0