เรฟูจี
เวิ้งฟ้ากว้างกลางนํ้าเรือลําน้อยล่องไป
- เวิ้งฟ้ากว้างกลางนํ้าเรือลําน้อยล่องไป
- ลอยล่องไป ล่องไป ถอยไป ถอยห่างดิน
- ดินแผ่นดินถิ่นฐานตัวเอง
- โดนละเลงสงครามเสียจนสิ้นแผ่นดิน
- เวิ้งฟ้ากว้างทางฝันชีวันนั้นมืดมน
- ทนทุกข์ ทนทุกข์ ทนสู้ทนสู้ต่อไป
- ไกลห่างไกลสุดสายตา
- ลอยล่องในนาวาถึงคราไร้แผ่นดิน
- ดินถิ่นเดิมลุกร้อนดั่งไฟแผดเผา
- ฟืนสุมเตาเจ้าคงเจ้าเคยยัดใส่เตา
- คราวผู้คนบนพื้นดินเดิมปากหมอง
- ไยไม่มองไม่เคยเหลียวแลเห็นแก่ตัว
- กินมีเหลือเผื่อแผ่กันวันนั้น
- วันนี้คงไม่ต้องล่องเรือ
- เกลือจิ้มเกลือเหลือเพียงเรือล่องมา
- มาเข้ามาเข้ามาเรฟูจี
- เวิ้งฟ้ากว้างกลางนํ้าเรือลําน้อยล่องมา
- มาล่องมาเข้ามาเข้ามาหาแผ่นดิน
- ดินถิ่นนี้มีนํ้าตา
- มีเหลือวันเวลาถ้ามาเพื่อดับไฟ แผดเผา
- ฟืนสุมเตาเจ้าคงเจ้าเคยยัดใส่เตา
- คราวผู้คนบนพื้นดินเดิมปากหมอง
- ไยไม่มองไม่เคยเหลียวแลเห็นแก่ตัว
- กินมีเหลือเผื่อแผ่กันวันนั้น
- วันนี้คงไม่ต้องล่องเรือ
ความเห็น 1
ฟังไม่มีเบื่อมันจ้า