รถของเล่น (Toycar) : เสือโคร่ง (Tiger)
พ่อครับ พ่อจําได้ไหม
- พ่อครับ พ่อจําได้ไหม
- ในวันที่ผมยังเป็นเด็ก
- กับรถคันเล็กคันโปรดนั้น
- สุขใจอยู่บนถนนที่มีในจินตนาการ
- แค่ไขลานแล้วให้วิ่งไป
- จนวันที่เห็นเพื่อนมีคันใหม่
- เป็นรถที่วิ่งไกลและเร็วกว่า
- พ่อจําได้ไหมผมทําไงวันนั้น
- เพื่อของที่ผมปรารถนา
- ผมร้องผมงอแงจนกว่าพ่อตามใจ
- มันแค่ทําน้ําตาให้ไหลแค่ร้องไห้ดังดัง
- เท่านั้นก็ได้ทุกอย่างดังต้องการ
- ได้มีรถของเล่นที่เหมือนกับเพื่อนเขามีกัน
- ก็รู้พ่อทนไม่นานที่เห็นผมเสียใจ
- ผ่านมาก็เริ่มสงสัย
- ว่าตัวกับใจนี้โตเกินวัยหรือเปล่า
- นี่คือเหงาหรือใจมันใหญ่ไป
- พ่อครับเขาว่าความ
- รักนั้นมาเติมเต็มที่ว่างในใจ
- อยากรู้ว่ามีขายที่ไหนหรือเปล่า
- ก็เมื่อได้เห็นเพื่อนที่เขารักกัน
- อย่างนั้นผมควรจะยินดีให้
- แต่ปัญหาเพราะว่าเธอคนนั้น
- ผมรักของผมอยู่มากมาย
- แล้วผมต้องทํายังไงให้เขาทิ้งกัน
- มันต้องใช้น้ําตาแค่ไหนต้องร้องไห้กี่ครั้ง
- ให้เขาและเธอทิ้งขว้างความรักแล้วเลิกลา
- ให้เธอเห็นว่ารักของผมให้เธอได้มากกว่า
- ต้องใช้สักกี่น้ําตาให้เธอเห็นใจ
- ที่เคยบอกว่าให้รักใครไป
- สุดท้ายจะได้เหมือนกันกลับคืนมา
- แต่เอาจริงๆเหมือนมันมีราคา
- ที่บางทีให้ทั้งใจก็ไม่มีความหมาย
- ทุ่มเทให้เท่าไรเธอไม่ยอมขาย
- แล้วผมต้องทํายังไงพ่อช่วยผมที
- บอกได้ไหม
- ว่ามันต้องใช้น้ําตาแค่ไหนต้องร้องไห้กี่ครั้ง
- ให้เขาและเธอทิ้งขว้างความรักแล้วเลิกลา
- ให้เธอเห็นว่ารักของผมให้เธอได้มากกว่า
- ต้องใช้สักกี่น้ําตาให้เธอเห็นใจ
- มันต้องใช้น้ําตาแค่ไหน
- ให้เขาและเธอทิ้งขว้างความรักแล้วเลิกลา
- ให้เธอเห็นว่ารักของผมให้เธอได้มากกว่า
- ต้องใช้สักกี่น้ําตาให้เธอเห็นใจ
- ต้องร้องจนหมดน้ำตาเธอคงไม่เห็นใจ
- สุดท้ายมันคือราคา ที่เธอไม่สนใจ
ความเห็น 0