ที่ว่างของความเสียใจ
ยอมรับเวลา
- ยอมรับเวลา
- ที่เสียใจ
- ถูกเธอทำร้าย
- ก็อดก็ทน
- แล้วให้มันผ่านไป
- ใครเขาก็เตือนให้ฉันจำ
- ก็รับฟังเขา
- จำหมดทุกคำ
- แต่ก็ทำเหมือนเดิม
- อาจเป็นเพราะรัก
- หรืออาจไม่เป็น
- เพราะมันอาจเพราะผูกพัน
- ที่รั้งให้ฉันไม่ไปที่ไหน
- มันก็ยังไม่รู้ และฉันก็ไม่แน่ใจสักเท่าไหร่
- ว่าเพราะอะไรที่ยังอยู่ตรงนี้
- หากเท ความรักในใจฉัน
- ออกมานับ
- คงไม่เหลือ
- มันให้เธอหมดแล้ว ที่มี แต่ที่ไม่หนี เธอไปไหน
- ถูกเธอทำร้าย
- ทนได้ทุกที แปลกที่ใจดวงนี้ มันยังเหลือที่ว่าง
- ให้ความเสียใจ
- เธอนั้นจะพอรู้หรือเปล่า
- เข้าใจบ้างไหม
- ทนอยู่ทำไม
- ถ้าไม่รักอย่างนี้
- เคยเห็นใจกัน
- บ้างหรือเปล่า
- จะนานแค่ไหน
- ที่เธอทำร้าย
- ใจคนที่รักเธอ
- อาจเป็นเพราะรัก หรืออาจไม่เป็นเพราะมัน
- อาจเพราะ ผูกพัน ที่รั้งให้ฉันไม่ไปที่ไหน
- มันก็ยังไม่รู้ และฉันก็ไม่แน่ใจสักเท่าไหร่ ว่าเพราะอะไรที่ยังอยู่ตรงนี้
- หากเท ความรักในใจฉัน ออกมานับ
- คงไม่เหลือ มันให้เธอหมดแล้ว ที่มี
- แต่ที่ไม่หนี เธอไปไหน ถูกเธอทำร้าย ทนได้ทุกที
- แปลกที่ใจดวงนี้ มันยังเหลือที่ว่าง ให้ความเสียใจ
- หากเท ความรักในใจฉัน ออกมานับ
- คงไม่เหลือ มันให้เธอหมดแล้ว ที่มี
- แต่ที่ไม่หนี เธอไปไหน ถูกเธอทำร้าย
- ทนได้ทุกที แปลกที่ใจดวงนี้ มันยังเหลือที่ว่าง ให้ความเสียใจ
ความเห็น 2
มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองด้วยเพราะจัง
เสียงมีเสน่ห์มาก เยิฟๆยูว์