กวีบทเก่า

แต่ก่อนทุกครั้งทีไร

  • แต่ก่อนทุกครั้งทีไร
  • ได้อ่านได้เห็นในบทกวี
  • แค่อ่านแล้วทิ้งมันไป
  • ไม่เคยไยดีไม่ซึ้งชวนฝัน
  • ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่า
  • คือความรักที่กลายเป็นเศร้า
  • อ่านไปก็งั้นงั้นเรื่องราวที่ซ้ำซ้ำ
  • อ่านไปยังขำซ้ำเดิมเรื่องเก่า
  • ต้องมีคนสมหวังต้องมีคนชอกช้ำ
  • ไม่จำไม่ซึ้งไม่เกี่ยวกับเรา
  • จนวันที่เขาลืมเรา
  • จู่จู่ความเหงาก็เกิดมี
  • กลับเกิดลึกซึ้งในบทกวี
  • ได้อ่านอีกทีน้ำตาจะไหล
  • ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่า
  • คือความรักที่กลายเป็นเศร้า
  • อ่านไปอย่างช้าช้าเรื่องราวคนช้ำช้ำ
  • แต่มันไม่ขำเพราะเป็นตัวเรา
  • ไม่เคยจะนึกฝันจะเจอเองสักครั้ง
  • กับความผิดหวังต้องเจ็บต้องเหงา
  • เก็บความหมายทุกตอน
  • เก็บอักษรทุกตัว
  • อยู่ในหัวใจเราเข้าไปข้างใน
  • ให้มันช้ำไปอีกให้มันช้ำเข้าไป
  • ให้มันสาแก่ใจให้ช้ำกว่านี้
  • อ่านไปอย่างช้าช้าเรื่องราวคนช้ำช้ำ
  • ให้มันตอกย้ำซ้ำเติมใจเรา
  • ไม่เคยจะนึกฝันจะเจอเองสักครั้ง
  • กับความผิดหวังต้องเจ็บต้องเหงา
  • ต้องเจ็บต้องช้ำเป็นอย่างตัวเรา
00:00
-00:00
View song details

111 40 1

2020-1-6 12:00 OPPOCPH1715

Gifts

Total: 12 215

Comments 40