Shonichi - วันแรก
ฉันรักที่จะยืนอยู่ตรงนี้ ตกหลุมรักกับเวที
- ฉันรักที่จะยืนอยู่ตรงนี้ ตกหลุมรักกับเวที
- ท่ามกลางเสียงเชียร์
- และการปรบมือเหล่านั้นที่มีให้ฉัน
- ทุกอย่างคือความเร่าร้อน
- ต้องซ้อมต้องยากลำบากเพียงใด
- กว่าฉันจะได้ก้าวผ่านกำแพงนี้ไป
- จนถึงนาทีที่ฝัน
- เมื่อผ้าม่านนั้นเปิดให้ฉันแสดง
- เป็นคนเต้นไม่เป็น คนเดียวที่ไม่ทัน
- ร้องไห้ตอนกลับบ้าน ซ้ำอยู่อย่างนั้นตั้งกี่ครั้ง
- ร้องเพลงไม่เอาไหน ทำไม่ได้ดั่งใจ
- ในบางวันก็สูญเสียทุกความมั่นใจไปมากมาย
- คนอื่นๆ เมื่อมองไปเมื่อไร
- ก็ดูจะเปล่งประกายกว่าฉัน
- ความฝันต้องเกิด หยาดเหงื่อจึงได้มา
- ใช้เวลาและค่อยเป็นค่อยไป ดอกไม้จึงบาน
- คำว่าพยายาม ไม่เคยทำร้ายสักคนที่ตั้งใจ
- ความฝันเท่ากับหยาดเหงื่อรินรดไป
- เพื่อให้เหล่าเมล็ดพันธุ์นั้นเติบโต และสูงใหญ่
- และคงต้องมีสักวัน จะได้ดั่งใจสมปรารถนา
- ไฟบนเวทีและสปอตไลท์ เป็นค่ำคืนที่มืดลงไป
- ให้โลกทั้งใบ คืนมาซึ่งความสดใส
- เหมือนแสงอาทิตย์สว่างในใจของฉัน
- รุ่นพี่สร้างไว้ได้ดีแค่ไหน
- แต่ฉันก็จะสร้างสิ่งใหม่ ให้ดียิ่งกว่า
- ด้วยโชว์ที่แสนตื่นตา
- และได้ชื่อว่าเป็นโชว์ของฉันเอง
- บางทีต้องหยุดพัก พอร่างกายเริ่มไม่ไหว
- วันที่ต้องทุกข์ใจ จนไปแอบไปสะอื้นกี่ครั้ง
- ไปโรงเรียนอีกแล้ว ซ้อมก็ยังต้องไป
- ภาระในจิตใจ เริ่มจะหนักเกินไปทุกๆ วัน
- แล้วจู่ๆ เสียงก้องในใจ อังกอร์จากใครกำลังเรียกฉัน
- ความฝันเริ่มจากหยาดเหงื่อและน้ำตา
- เหมือนยิ้มจากดอกไม้ ที่งดงาม ยามที่ฝนซา
- กลีบบานไม่โรยรา เพราะมีวันนี้ด้วยความพยายาม
- ความฝันนั้นเป็นบ่อเกิดแห่งน้ำตา
- ที่ไม่เคยจะยอมแพ้ต่อเภทภัยลมฝนกระหน่ำ
- แต่คำวิงวอนทุกอย่าง จะส่งให้บนฟ้าได้รับรู้
- เต้นกันสุดชีวิต ทุ่มเทลงไป
- ร้องกันสุดชีวิต สื่อด้วยหัวใจ
- เพราะรักจริงใช่ไหม จงอย่าลืมมัน
- ใส่ลงไปทุกอย่าง มีแรงเท่าไร
- ความฝันต้องเกิด หยาดเหงื่อจึงได้มา
- ใช้เวลาและค่อยเป็นค่อยไป ดอกไม้จึงบาน
- คำว่าพยายาม ไม่เคยทำร้ายสักคนที่ตั้งใจ
- ความฝันเท่ากับหยาดเหงื่อรินรดไป
- เพื่อให้เหล่าเมล็ดพันธุ์นั้นเติบโต และสูงใหญ่
- และคงต้องมีสักวัน จะได้ดั่งใจสมปรารถนา
Comments 0