บางครั้ง
มันก็คงจะดีถ้าเวลาเดินช้า
- มันก็คงจะดีถ้าเวลาเดินช้า
- เพื่อจะเหลือเวลากับเธอให้นานๆ
- มองไปรอบๆ ตัวเองนึกถึงบางครา
- แต่ใจฉันแตกสลายเมื่อคิดถึงเธอในบางครั้ง
- แม้ว่าในวันนี้ตัวเธอไม่อยู่แล้ว
- แม้ว่าทั้งชีวิตจะไม่ได้เจอกันอีก
- ก็ยังดีที่เธอสบาย ดีแล้วเธอไม่ทรมาน
- ขอบคุณครับพ่อ ขอบคุณที่ไปรับไปส่ง
- บ้านอยู่ชุมพรแต่มีแข่งที่กรุงเทพ
- สาธยายกับพ่อว่ากูเท่ไปหมด
- เงินที่ผมได้ใช้ทั้งปีก็ไม่หมด
- ผมแม่งโคตรจัดจ้าน
- หยิบคำศัพท์เข้ามาจับวางหมับในระหว่างกลางทาง
- ที่กูกลับบ้าน ผมไม่อยากเรียน
- เพราะมันมีบทกลอนที่ผมอยากเขียน
- พ่อไม่ตอบยิ้ม มันก็ดีแล้วนะถ้ามึงอยากเพียร
- พ่อไม่อ่านเขียน พ่อไม่อาจเรียน
- เข้ากรุงเทพตอน15แล้วมาแบกผืนผ้า40
- เงินเดือนยังแค่หมื่นห้า บ้านแค่หลังเดี่ยว
- กับฝ้าที่มีแค่ผนังเดียว ไม่มีสมบัติพร้อม
- วอลเปเปอร์เป็นรูปผมกับน้อง
- พ่ออยากให้ผมแกร่งดั่งค้อน
- ลูกผู้ชายมันไม่สมกับร้อง
- ข้อนั้นผมรู้ แต่เสียงในใจผมสะท้อน
- กูว่าไม่ไหวก็ร้อง
- มันก็คงจะดีถ้าเวลาเดินช้า
- เพื่อจะเหลือเวลากับเธอให้นานๆ
- มองไปรอบๆ ตัวเองนึกถึงบางครา
- แต่ใจฉันแตกสลายเมื่อคิดถึงเธอในบางครั้ง
- แม้ว่าในวันนี้ตัวเธอไม่อยู่แล้ว
- แม้ว่าทั้งชีวิตจะไม่ได้เจอกันอีก
- ก็ยังดีที่เธอสบาย ดีแล้วเธอไม่ทรมาน
- มันก็คงจะดีถ้าเวลาเดินช้า
- เพื่อจะเหลือเวลากับเธอให้นานๆ
- มองไปรอบๆ ตัวเองนึกถึงบางครา
- แต่ใจฉันแตกสลายเมื่อคิดถึงเธอในบางครั้ง
- แม้ว่าในวันนี้ตัวเธอไม่อยู่แล้ว
- แม้ว่าทั้งชีวิตจะไม่ได้เจอกันอีก
- ก็ยังดีที่เธอสบาย ดีแล้วเธอไม่ทรมาน
Comment 0