นางตู้คนสุดท้าย
เหมือนดังนั่งอยู่สุดปลายโลกร้าง
- เหมือนดังนั่งอยู่สุดปลายโลกร้าง
- กอดความอ้างว้างไว้จนเต็มอ้อม
- ฉาบใบหน้ากร่อยด้วยรอยยิ้มปลอม
- ผิวกายเคลือบนวลแป้งหอม
- ซ่อนใจตรมตรอมผอมเซียว
- สายตาประจบสอดสบประสาน
- ดั่งข้าวในจานคดรอคนเกี่ยว
- เมฆบนแผงดินอยู่เพียงเมฆเดียว
- ไร้คนเยื่อใยแลเหลียว
- หัวใจแห้งเหี่ยวอ่อนล้า
- คิดถึงวันเฉิดฉันรุ่งเรืองเฟื่องฟู
- มิเคยได้อยู่ติดตู้เสนอใบหน้า
- ร่ำลือชื่อเสียงลอยเด่นเป็นยอดดารา
- ทรัพย์สินเลอล้ำค่า
- รินหลั่งมามิมีขาดสาย
- พ้นวัยวันรุ่งดาวพุ่งตกพื้น
- สุดทนกล้ำกลืนฝืนความแหนงหน่าย
- โอ้คงถึงวันได้ทุกข์ละกาย
- นับเงินเศษก้อนสุดท้าย
- ซื้อตั๋วรถทัวร์กลับบ้าน
- คิดถึงวันเฉิดฉันรุ่งเรืองเฟื่องฟู
- มิเคยได้อยู่ติดตู้เสนอใบหน้า
- ร่ำลือชื่อเสียงลอยเด่นเป็นยอดดารา
- ทรัพย์สินเลอล้ำค่า
- รินหลั่งมามิมีขาดสาย
- พ้นวัยวันรุ่งดาวพุ่งตกพื้น
- สุดทนกล้ำกลืนฝืนความแหนงหน่าย
- โอ้คงถึงวันได้ทุกข์ละกาย
- นับเงินเศษก้อนสุดท้าย
- ซื้อตั๋วรถทัวร์กลับบ้าน
ผู้แต่ง ทวีพงษ์ มณีนิล
ผู้ร้อง Tuta
ต้นฉบับ ธานินทร์ อินทรเทพ
30 4 2702
2021-7-11 00:06 Redmi Note 8 Pro
Komentar 4
เพราะค่ะ เป็นกำลังใจให้พี่ต๊ะค่ะ
สวัสดีครับดีใจได้ฟังเพลงเพราะๆชอบมากๆครับ
🤟💘 😁🎉🤗😘✊