เวลาไม่เคยหยุดหมุน
กว่าจะรู้ก็สายเกินไป หรือเปล่า
- กว่าจะรู้ก็สายเกินไป หรือเปล่า
- ในเมื่อเวลาไม่เคยหยุดหมุน
- ต่อจากนี้คงเหลือแค่เพียงน้ำตา
- ไม่ทันได้พูดจาได้ร่ำลา
- เห้ย มึงดูแลแม่มึงดีหรือยัง
- ทำไมเวลาท่านสอนมึงถึงชอบไม่ฟัง
- อนาคตที่เขาวางมึงก็ทำมันพัง
- แม่มึงก้มหน้าทำงานเพื่อให้ได้ตัง
- แต่มึงก็ไม่ได้เห็นค่า
- ไม่อยากกลับบ้านเพราะรู้สึกเหม็นหน้า
- ใช้ชีวิตวนเวียนแต่เรื่องบ้า
- ตั้งแต่ตอนมืดค่ำยันเช้าที่แดดจ้า
- คนแปลกหน้าที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร
- กับถูกคอคุยกันจนหมดใจ
- แม่อยู่บ้านเขารู้สึกห่วงใย
- ลูกไม่เคยโทรหาหรือว่าไม่ปลอดภัย
- เสียงไลน์เด้งบอกว่าเงินไม่พอใช้
- แม่ตอบอย่างรีบเร่งว่าเท่านี้พอไหม
- เป็นห่วงลูกไม่อยากให้เจอความยากไร้
- พร้อมจะกัดฟันสู้แบกทุกอย่างเอาไว้
- กว่าจะรู้ก็สายเกินไป หรือเปล่า
- ในเมื่อเวลาไม่เคยหยุดหมุน
- ต่อจากนี้คงเหลือแค่เพียงน้ำตา
- ไม่ทันได้พูดจาได้ร่ำลา
- ในขณะที่แม่มึงต้องทำงานหนัก
- สภาพร่างกายทรุดโทรมจนต้องเสียหลัก
- ตัดภาพมาที่มึงเอาแต่จมปลัก
- หลงในแสงสีที่มันเป็นเพียงแค่กับดัก
- ไม่ทำอะไรเพราะแดกแต่เหล้า
- วิชาที่เรียนก็ไม่เคยเข้า
- ตอนแม่มึงป่วยก็ไม่ไปเฝ้า
- ให้อยู่คนเดียวจนท่านต้องเศร้า
- จนมีเสียงโทรศัพท์จากโรงบาล
- แจ้งว่าแม่มึงเหลือเวลาอีกไม่นาน
- มึงรีบวิ่งพุ่งทะยาน เพื่อจะไปเจอให้ทัน
- เป็นลูกแม่มาตั้งนาน แทบไม่เคยอยู่ด้วยกัน
- แต่เหมือนว่ามันจะสายไป
- พอถึงที่แม่มึงก็ไม่หายใจ
- หันไปทางไหนก็ไม่มีใครช่วยได้
- อยากคุยก็ไม่ง่ายทำได้เพียงแค่ไหว้
- เวลาบนโลกนี้มันไม่ได้นาน
- เพราะอย่างงั้นพวกมึง
- อย่าทำเหมือนกับเด็กในนิทาน
- กว่าจะรู้ก็สายเกินไปหรือเปล่า
- ในเมื่อเวลาไม่เคยหยุดหมุน
- ต่อจากนี้คงเหลือแค่เพียง น้ำตา
- ไม่ทันได้พูดจาได้ร่ำลา
Komentar 1
เพราะมากค่า พี่ริช 😽😽😽