แผลเป็น
กี่ร้อนกี่หนาวที่เคยได้พ้นมา
- กี่ร้อนกี่หนาวที่เคยได้พ้นมา
- มีล้มมีลุก
- มีแผลให้เยียวยา
- กี่รอยความช้ำก็ลบเลือนตามกาลเวลา
- เพียงเธอเท่านั้นวันนี้คือแผลเป็น
- อยากลบอยากเลือนแต่เหมือนช่างยากเย็น
- เนิ่นนานเท่าไร หัวใจยังคงจดจำ
- เธอยังคงอยู่ตรงนี้
- ไม่อยากคิดถึงให้ทรมาน
- ก็รู้ว่ามันไม่มีความหมาย
- ไม่อยากคิดถึงให้เสียน้ำตา
- สุดท้ายก็เหมือนว่ามันยังคงรินไหล
- เธอยังเป็นรักที่ลึกที่ฝังในใจเสมอ
- ทั้งที่เธอคือแผลจางจาง
- แต่ยิ่งเลือนรางยิ่งชัดเจน
- จบแล้วยังพร่ำยังเพ้อถึงเธออยู่ได้
- ชีวิตไม่ว่าจะผ่านอะไรสุดท้ายมีแต่เธอ
- ไม่มีใครได้รู้ความจริง
- ว่าแผลเล็กเล็กข้างใน
- มันลึกลงไปเท่าไร
- เมื่อไรมันจะหายไป
- ไม่อยากคิดถึงให้ทรมาน ก็รู้ว่ามันไม่มีความหมาย
- ไม่อยากคิดถึงให้เสียน้ำตา
- สุดท้ายก็เหมือนว่ามันยังคงรินไหล
- เธอยังเป็นรักที่ลึกที่ฝังในใจเสมอ
- ทั้งที่เธอคือแผลจางจาง
- แต่ยิ่งเลือนรางยิ่งชัดเจน
- จบแล้วยังพร่ำยังเพ้อถึงเธออยู่ได้
- ชีวิตไม่ว่าจะผ่านอะไรสุดท้ายมีแต่เธอ
- ไม่อยากต้องมองหาเธอ
- ไม่อยากต้องมองเห็นเธอ
- ทั้งที่ในวันนี้เธอนั้นจากไปและไม่กลับมา
- เมื่อไรมันจะหายไป ต้องรออีกนานเท่าไร
- ไม่อยากเป็นแผลในใจ
- ในหัวใจ
- เธอยังเป็นรักที่ลึกที่ฝังอยู่ในหัวใจ
- ทั้งที่เธอคือแผลจางจาง
- แต่ยิ่งเลือนรางยิ่งชัดเจน
- จบแล้วยังพร่ำยังเพ้อถึงเธออยู่ได้
- ชีวิตไม่ว่าจะผ่านอะไรสุดท้ายมีแต่เธอ
- เมื่อไรมันจะหายไป
- ต้องรออีกนานเท่าไร
- รอยแผลจางจางนั้นยัง คือเธอ
Komentar 0