ใจเป็นนายกายเป็นบ่าว
ตาที่ยังคงบอดเพราะคำว่ารัก
- ตาที่ยังคงบอดเพราะคำว่ารัก
- ตัวที่ยังจมปลักกับภาพความหลัง
- คล้ายดังเรือไม่คืนฝั่ง
- ถูกขังกลางคลื่นความงมงาย
- ยอมให้ยังต้องเจ็บจากการคิดถึง
- จนเหมือนเป็นอันหนึ่งกับความปวดร้าว
- ร่างก็เป็นได้แค่บ่าว ให้ใจบงการชักนำ
- สมองต้องการจะลืมเธอไปแต่ใจฉัน
- ยังคอยสั่งให้มีเพียงเธอเสมอ
- พยายามจะลืมเท่าไหร่ยิ่งพร่ำเพ้อ
- ไม่เข้าใจ ไม่เคยได้เข้าใจ
- เธอนั้นคือความสุขที่เคยกอดไว้
- เป็นรักอันยิ่งใหญ่ที่เคยใฝ่ฝัน
- แต่ฝันของเราไม่เท่ากัน
- ความหวังต้องพังที่กลางทาง
- ลองทิ้งรูปในกรอบที่ยังเก็บไว้
- ลองคิดเริ่มต้นใหม่กับใครอีกครั้ง
- สุดท้ายทำไม่ได้สักอย่าง
- มันฝังใจอยู่แค่เธอ
- สมองต้องการจะลืมเธอไปแต่ใจฉัน
- ยังคอยสั่งให้มีเพียงเธอเสมอ
- พยายามจะลืมเท่าไหร่ยิ่งพร่ำเพ้อ
- ไม่เข้าใจ ไม่เคยได้เข้าใจ
- กาลเวลาคงหาวิธีเยียวยาฉันไม่เจอ
- ก็ยิ่งพ้นคืนวันล่วงเลยยิ่งทรมาน
- กายที่ฝืนไม่ได้
- มันต้องทนรับใช้หัวใจดักดาน
- เป็นทาสให้ความทรงจำ
- ให้ช้ำมันอยู่อย่างนี้ โอ้
- สมองต้องการจะลืมเธอไปแต่ใจฉัน
- ยังคอยสั่งให้มีเพียงเธอเสมอ
- พยายามจะลืมเท่าไหร่ยิ่งพร่ำเพ้อ
- ไม่เข้าใจ ไม่เคยได้เข้าใจ
- ตาที่ยังคงบอดจากคำว่ารัก
- ตัวที่ยังจมปลักกับภาพความหลัง
- คล้ายดังเรือไม่คืนฝั่ง
- ถูกขังกลางคลื่นความงมงาย
- ยอมให้ใจมันเจ็บจากการคิดถึง
- จนเหมือนเป็นอันหนึ่งกับความปวดร้าว
- ร่างก็เป็นได้แค่บ่าว
- หัวใจมันสั่งให้รัก ได้แค่เธอ
Komentar 0