จารึกถึงสวันตฤดู
นำพาวิญญาณ
- นำพาวิญญาณ
- ไปตามทาง ณ ทิศทางใด
- เห็นว่าวกระดาษลอย
- ต่ำลง ณ ตรงจันทรา
- โคมเทียนล่องลอยจรัสแสงทั่วนภานี้
- เจ้าเห็นอันใดเคล้าหมอกลับไป
- กูซูเพ่งมองหิมะกอง
- ณ ลานบวงสรวง
- อวิ๋นเมิ่งแต้มแต่งตะเกียง
- แสงร้อยเรียงนับพัน
- ลมหมอกกลุ่มดาวคืนนี้
- ไม่เหมือนกับคืนนั้น
- ราวซ่อนหลบสายตาจากใคร
- ตราโลหิตแต้มลงลายโบ
- ตั๋นใบหน้าอันขมขื่น
- ยังมั่นคงดั่งความสัมพันธ์วันวาน
- ราวกับต้านทานลมเดือนหงายบาน
- ในหิมะตาคู่นั้นได้รู้
- หวังสองเราพบพานสักครั้ง
- สุรายกรับวสันต์อธิษฐานนิรันดร์
- ดั่งธารและภูผา
- เคยหลงมัวเมาต่อไปจะไม่ขอข้องเกี่ยว
- เหาะเหินไปตามเมฆาอวิ๋นเซินปู้จื้อ
- เจ้ายังตามข้าคอยนำตามร่องเขา
- เพียงกับหันมองมาเท่านั้น
- เคล้าเสียงขลุ่ยบรรเลงใครกัน
- ที่คอยเรียบเรียง
- ปลายนิ้วสัมผัสพรหมฉินนั้น
- ไม่ละที่เดิม
- ราวเคล้ารอยยิ้มคล้ายเคยเห็น
- คุ้นเคยแบบนั้น
- ใบหน้าเธอไม่เลือนจากใจ
- ตราโลหิตแต้มลงลายโบ
- ตั๋นใบหน้าอันขมขื่น
- ยังมั่นคงดั่งความสัมพันธ์วันวาน
- ราวกับต้านทานลมเดือนหงาย
- บานในหิมะตาคู่นั้นได้รู้
- หวังสองเราพบพานสักครั้ง
- สุรายกรับวสันต์ลมนี้
- เป็นพยานรักให้เราสอง
- ผ่านพ้นไปตามฤดูคงรอคอยเรื่อยมา
- เหาะเหินไปตามเมฆาอวิ๋นเซินปู้จื้อ
- เจ้ายังตามข้าคอยนำตามร่องเขา
- เพียงกลับหันมองมาเท่านั้น
- สุรายกรับวสันต์ลมนี้
- เป็นพยานรักให้เราสอง
- ผ่านพ้นไปตามฤดูคงรอคอยเรื่อยมา
- ดอกไม้แดงบานกว่าเคยลิ้มลองสุรา
- ณ ท่าเรือผลิบานจนร่วงโรยไป
- รำลึกไว้เวลาเหล่านั้น
- ดอกไม้แดงบานกว่าเคยลิ้มลองสุรา
- ณ ท่าเรือผลิบานจนร่วงโรยไป
- รำลึกไว้สิ้นอวสาน
評論 1
💪Oh,my god!!! 🎷