ผู้หนีช้ำ
ช้ำใจ จึงจากอีสานบ้านทุ่ง
- ช้ำใจ จึงจากอีสานบ้านทุ่ง
- หนีเข้าเมืองกรุง
- หนีเรื่องยุ่งๆ ไม่อยากพบเห็น
- ให้เขาทั้งสอง
- ครองรักสุขสันต์ร่มเย็น
- เราผู้แพ้แก่รักเหลือเดน
- ขอเป็นผู้ตัดสินใจ
- รถไฟ เทียบชานชาลาบางซื่อ
- หัวอกเราหรือ
- เหมือนคนซัดเซ
- เร่ร่อนเรื่อยไป
- ป่านนี้เขานั้น
- คงเข้าเรือนหอสมใจ
- แต่ตัวเรามายืนร้องไห้
- ช้ำใจอยู่ที่สถานี
- ลืมแล้วละเน้อ
- ความช้ำที่บ้านนาไร่
- เข้ากรุงมุ่งชีวิตใหม่
- ใครหนอใคร ที่จะปราณี
- สาวนาใจซื่อ
- แต่หัวใจเดี๋ยวนี้ป่นปี้
- โปรดจงเมตตานะพี่
- ถ้ารักน้องนี้อย่าได้เปลี่ยนผัน
- น้ำตา ไหลรินเป็นหยดสุดท้าย
- รักที่ผ่านไป เขาทำเราได้
- เหมือนเป็นความฝัน
- ลืมแล้วความหลัง
- รักที่เคยจาบัลย์
- เจ็บพอแล้วต้องจำไว้มั่น
- ไม่มีวันช้ำ อีกแล้ว
- น้ำตา ไหลรินเป็นหยดสุดท้าย
- รักที่ผ่านไป เขาทำเราได้
- เหมือนเป็นความฝัน
- ลืมแล้วความหลัง
- รักที่เคยจาบัลย์
- เจ็บพอแล้วต้องจำไว้มั่น
- ไม่มีวันช้ำ อีกแล้ว
ความเห็น 0