สายลมจันทรา
วางส้นสูงที่สวยแต่มันกัดเท้าทิ้งไป
- วางส้นสูงที่สวยแต่มันกัดเท้าทิ้งไป
- แล้วปิดไฟ
- โยนทิ้งโลกอันวุ่นวายลืมไป
- คลายทุกความเศร้าใจ
- ความระทมข้างใน
- ข้ามคืนนี้ไปกับแสงเทียน
- รักที่เคยเจอะเจอ
- จบลงดั่งกงล้อเกวียน
- คนที่ยังไม่ลืมก็รอแม้ไม่เห็นเงา
- เขาเคยจะหวนใหม่
- สุดท้ายก็หายจากลาไกล
- จากรอยยิ้มหวานฉ่ำ
- มันช้ำเพราะน้ำตา
- ไร้วาสนาเป็นแค่เคราะห์กรรม
- ชายวิ่งหารักใหม่แต่หญิงขอแค่ใจ
- ทุกคนต่างคงอ่อนไหว
- บทแรกเริ่มจากรักรัก
- หลงหลงห่วงหากัน
- ฉันยอมปล่อยตัวหัวใจ
- บทต่อไปเธอหายหาย
- เย็นเย็นชาทิ้งกัน
- ฉันเองที่ผิดทุกครา
- บทสุดท้าย
- คือเหลือเพียงความครุมเครือ
- หมางเมินเหินห่างเราสองต้องลา
- สายลมกับแสงจันทร์
- ก็เหมือนรักสาวหนุ่มเยาว์วัย
- จากรอยยิ้มหวานฉ่ำ
- มันช้ำเพราะน้ำตา
- ไร้วาสนาเป็นแค่เคราะห์กรรม
- ชายวิ่งหารักใหม่แต่หญิงขอแค่ใจ
- ทุกคนต่างคงอ่อนไหว
- บทแรกเริ่มจากรักรัก
- หลงหลงห่วงหากัน
- ฉันยอมปล่อยตัวหัวใจ
- บทต่อไปเธอหายหาย
- เย็นเย็นชาทิ้งกัน
- ฉันเองที่ผิดทุกครา
- บทสุดท้าย
- คือเหลือเพียงความครุมเครือ
- หมางเมินเหินห่างเราสองต้องลา
- สายลมกับแสงจันทร์
- ก็เหมือนรักสาวหนุ่มเยาว์วัย
- ผ่านมาแล้วเป็นปี
- รอให้หลงลืมมัน
- ปล่อยวางเถิดหนา
- บอกใจตัวเองอย่างนี้อยู่
- แต่มันยากไปไหม
- ความรักจำฝังใจ
- ลืมก็ไม่ไหว
- รอก็ไม่ไหว
- ฉันหวังแค่ใช้เวลา
- สิ่งที่ดูจะระคายใจคือคำของคน
- เยาะเหยียดเกลียดชังให้กัน
- ปล่อยให้ลมช่วยพัด
- บรรเทาราตรีแสนนาน
- แม้จันทร์สว่างยากเย็น
- จุดบุหรี่อย่างเหงาใจ
- เดียวดายยามรักไกล
- หายไปดั่งควันล่องลอย
- รักยังคงงดงาม
- ดั่งรักของสาวหนุ่มเยาว์วัย
- และเธอคือสายลม
- ที่พัดแล้วหายจากจันทรา
ความเห็น 2
อยู่เป็นดวงจันทร์ที่ส่องสว่างยามค่ำคืนนะ ทางนี้จะเป็นลมไร้ตัวตนแล้วพัดผ่านไปเอง.
เพราะจังคับเจ้าหญิง