คู่เคียง
ฉันเชื่อว่ารักมันมีอะไรที่มากกว่าการสืบพันธุ์
- ฉันเชื่อว่ารักมันมีอะไรที่มากกว่าการสืบพันธุ์
- ก็องค์ประกอบมันมีมากมาย
- ไม่ใช่แค่การนอนด้วยกัน
- นิยามความรักในแบบฉัน
- มันมีอะไรมากกว่านั้น
- มันมีเรื่องราวเป็นร้อยพัน
- บนโลกความจริง ใช่ความฝัน
- เป็นคู่ชีวิต เป็นเพื่อนร่วมคิด
- ในยามลำบาก อยู่ข้างเคียง
- เป็นดังเข็มทิศ เป็นดังหมู่มิตร
- ในยามโอดนิดอยู่ข้างเตียง
- เป็นคนที่อยู่ข้างกายในตอนทำมาหากิน
- เป็นคนที่รักมากมาย
- แม้ฉัน เปื้อนโคลน เปื้อนดิน
- เป็นคนที่ซับน้ำตา
- ในวันเหนื่อยล้าและอ่อนแรง
- เป็นคนที่ร่วมเดินกันมา
- แม้มีขวากหนามมาทิ่มแทง
- แม้ใครประณามว่าจน
- ก็ไม่สนหรอกคนรอบตัว
- จะเหนื่อยเพียงใด จะอด จะทน
- และพร้อมจะสร้างครอบครัว
- คนบอกว่ารักมันกินไม่ได้
- อันนั้นก็ปล่อยเขาไป
- แต่รักของเราคือการเก็บออม
- ร่วมสร้างฐานะกันด้วยใจ
- ไม่ได้รักเพราะว่าเงินตรา
- เพราะเราต่างจนเมื่แรกเจอ
- แต่เราก็รักกันมา ขอบคุณที่ฉันได้พบเธอ
- ต่อให้สองหูจะไม่ได้ยินเสียง
- ต่อให้สองตาเรามันจะพร่ามัว
- ต่อให้เหี่ยวเฉากันไปทั้งตัว
- ใยจึงต้องกลัวความไม่จีรัง
- ต่อให้แขนขาหมดแรงลุกไม่ไหว
- ในยามที่ป่วยไข้ดูแลไม่ไกลห่าง
- จะร่วมทุกข์ จะร่วมสุขกันไปบนหนทาง
- รักไม่จืดจาง แม้เวลานานผ่านไป
- แม้มองจากเท้าแล้วก็ไปสุดแขน
- ฉันไม่มีแหวนและเงินทอง
- เพราะฉันไม่มีรถและนาฬิกา
- แบรนด์เนมเสื้อผ้าทับเป็นกอง
- มีแค่แกงถุงเอาไว้คอยประทัง
- ก็ไม่เคยอิ่มจังดังใจปอง
- ปัจจัยภายนอกก็เป็นเรื่องขี้หมา
- เมื่อฉันได้เธอมาเป็นคู่ครอง
- เป็นคู่คิด
- ในยามที่ชีวิตต้องเผชิญกับความมืดมน
- ไร้อนาคต ไร้ความฝัน
- นี่คือเสียงประณามของผู้คน
- ตอนอายุ 18 ฉันเรียนไม่จบ
- ต้องทำงานแบกหาม ต้องสู้ทน
- แต่เธอก็ทนแล้วก็มาอยู่ด้วย
- เพื่อนเธอได้ผัวรวยไปตั้งหลายคน
- มีความจนแปะตรงหน้าผาก
- มีคนประมาทและนินทา
- จะอยู่กันไปได้สักกี่น้ำ
- นี่คือเสียงที่ได้ยินจนชินชา
- เพราะค่าของคำที่เธอบอกว่ารัก
- มากกว่าทรัพย์สินหรือจินดา
- จะโอบกอดเธอจนนาทีสุดท้าย
- ให้ลูกเรามันเห็นจนชินตา
- ต่อให้สองหูจะไม่ได้ยินเสียง
- ต่อให้สองตาเรามันจะพร่ามัว
- ต่อให้เหี่ยวเฉากันไปทั้งตัว
- ใยจึงต้องกลัวความไม่จีรัง
- ต่อให้แขนขาหมดแรงลุกไม่ไหว
- ในยามที่ป่วยไข้ดูแลไม่ไกลห่าง
- จะร่วมทุกข์ จะร่วมสุขกันไปบนหนทาง
- รักไม่จืดจาง แม้เวลานานผ่านไป
- ต่อให้สองหูจะไม่ได้ยินเสียง
- ต่อให้สองตาเรามันจะพร่ามัว
- ต่อให้เหี่ยวเฉากันไปทั้งตัว
- ใยจึงต้องกลัวความไม่จีรัง
- ต่อให้แขนขาหมดแรงลุกไม่ไหว
- ในยามที่ป่วยไข้ดูแลไม่ไกลห่าง
- จะร่วมทุกข์ จะร่วมสุขกันไปบนหนทาง
- รักไม่จืดจาง แม้เวลานานผ่านไป
ขอบคุณที่ฉันได้พบเธอ..☺️☺️
103 13 4527
7-7 00:32 OPPOCPH2015
Bình luận 13
โย่วๆๆๆๆ
👍👍🌹🌹🌹👍👍
ไพเราะคู่มากคัฟน้องอร🤗🤗🤟🏻🤟🏻🌺🌺
เพลินมากกกกก
เพราะมากค่ะ❤️💞💞🎀💞💞❤️
เพราะค่ะ😊💯💯😊👏👏👏💗💗
รักเพลงนี้
ขอเพลงได้ไหม