ครูประชาบาล
ชีวิตหอหู่ ครูประชาบาล
- ชีวิตหอหู่ ครูประชาบาล
- เปรียบเรือโดยสาร
- เหมือนสะพาน
- หนอชีวิตครู
- สอนเด็กให้เรียน
- พากเพียรให้มีความรู้
- ใครบ้างที่เห็นใจครู
- มาดูครูประชาบาล
- บ้างครั้งครูว่า ก็หาว่าร้าย
- ถูกสั่งให้ย้าย
- ย้ายไปในกันดาร
- ลำบากเลำบน
- ต้องทนแสนทรมาน
- ถึงไกลต้องไปเพื่องาน
- ต้องการสอนเด็กดี
- นี้แหละหนา
- เกิดมาเป็นครูสอนคน
- แต่บ้างคน
- ข้ามตนเป็นครูเสีนนี่
- ไม่บูชาแล้ว
- ยังกลับมาย่ำยี
- ถึงศิษย์จะไม่ปราณี
- แต่ครูนี้ยัง มีเมตตา
- ถึงใครลบหลู่
- โถครูอย่างเรา
- ตื่นนอนตอนเช้า
- ก็เฝ้าแต่สอนวิชา
- เหน็ดเหนื่อยเพียงใด
- ใก้ลไกลครูไม่เคยว่า
- ขอเพียงให้มีวิชา
- ที่ปราถณาของครู
ความเห็น 19
เพราะมากครับผม
ขอบคุณครับ
ไพเราะน่าฟังค่ะ..ร้องไม่เปนค่ะ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
เพราะมากครับ
เพราะมากๆค่ะ
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากๆ
ครับ
