คนล้มอย่าข้าม
โบราณนานนม
- โบราณนานนม
- เขาว่าไม้ล้มพอข้ามไปได้
- ถึงว่าเป็นอย่างไร
- ไม้ไม่อาจฟื้นยืนต้น
- แต่ว่าคนล้มไม่งาม
- ขอห้ามอย่าข้ามตัวตน
- เซแล้วอย่าซ้ำเวียนวน
- เหยียบย่ำเสียจนจมไป
- อันคำนิพนธ์ของ
- องค์พระล้นเกล้าเจ้าท่านว่า
- อันว่าความเมตตา
- นั้นหาบังคับได้ไม่
- ยอมหลั่งมาเอง
- ครื้นเครงดั่งฝนอันชื่นชูใจ
- จากฟ้าและสุราลัย
- สู่พื้นไผทผาหล่นพรมรัว
- โลกเราทุกวัน
- ไม่มีอะไรสำคัญ
- ล้วนแต่ความฝันยวนยั่ว
- โลกเลี้ยงคนชั่ว
- คนดีโลกลืมจนทั่ว
- ก่อร่างสร้างตัวกันไป
- คงมีวันคืนเขาต้อง
- พลิกฟื้นยืนตนขึ้นมา
- อันโชควาสนา
- ล้วนหาตราวัดมิได้
- เกิดมาทุกคนแม้น
- จนเจ็บช้ำคงจำในใจ
- คนล้มใช่ล้มตายไป
- คงลุกปลุกใจขึ้นมายืนตัว
- โลกเราทุกวัน
- ไม่มีอะไรสำคัญ
- ล้วนแต่ความฝันยวนยั่ว
- โลกเลี้ยงคนชั่ว
- คนดีโลกลืมจนทั่ว
- ก่อร่างสร้างตัวกันไป
- คงมีวันคืนเขาต้อง
- พลิกฟื้นยืนตนขึ้นมา
- อันโชควาสนา
- ล้วนหาตราวัดมิได้
- เกิดมาทุกคนแม้น
- จนเจ็บช้ำคงจำในใจ
- คนล้มใช่ล้มตายไป
- คงลุกปลุกใจขึ้นมายืนตัว
評論 4
เพราะจังเรย
ฟัง10ครั้งก็ไม่เบื่อเพราะมากๆ
ฟังไม่มีเบื่อมันจ้า
เสียงดีมาก