ไว้อาลัยสายลม
เหมือนเคยอยู่ตรงนี้
- เหมือนเคยอยู่ตรงนี้
- เหมือนเคยมีวันนั้น
- วันที่จูงมือกันด้วยความ
- เข้าใจ
- แล้วแค่เพียงไม่นาน
- มันก็ลบเลือนหาย
- ดัง
- ไม่เคยพบเจอ
- เหลือเพียงแค่คนเหงา
- และเงาแห่งความหลัง
- กอดคำรักที่เคยได้ฟัง
- จากเธอ
- เหมือนทุกสิ่งสวยงาม
- เป็นเพียงความพร่ำเพ้อ
- เธอนั้นไร้ตัวตน
- น้ำตาที่รินไหลมา
- จากแววตาทุกข์ทน
- บอกให้รู้ว่า
- คนหนึ่งคนช้ำใจ
- เจ็บปวดนัก
- ความรักเธอเป็นดั่งลม
- ผ่านมาพอ
- ให้ชมแล้วพัดผ่านไป
- ต่อให้รัก
- หนักหนา
- ก็คว้าไม่ได้
- ทำได้เพียง
- แค่นอนร้องไห้
- ไว้อาลัยให้ลม
- วูบเดียวให้เย็นผิว
- พริบตากลับปลิวหาย
- ฝากร่องรอยในใจ
- แค่ความขื่นขม
- ว่าครั้งหนึ่งร่างกาย
- เคยได้สัมผัสลม
- ลม
- ที่ไร้ตัวตน
- น้ำตาที่รินไหลมา
- จากแววตาทุกข์ทน
- บอกให้รู้ว่า
- คนหนึ่งคนช้ำใจ
- เจ็บปวดนัก
- ความรักเธอเป็นดั่งลม
- ผ่านมาพอ
- ให้ชมแล้วพัดผ่านไป
- ต่อให้รัก
- หนักหนา
- ก็คว้าไม่ได้
- ทำได้เพียง
- แค่นอนร้องไห้
- ไว้อาลัยให้ลม
- น้ำตาที่รินไหลมา
- จากแววตาทุกข์ทน
- บอกให้รู้ว่า
- คนหนึ่งคนช้ำใจ
- เจ็บปวดนัก
- ความรักเธอเป็นดั่งลม
- ผ่านมาพอ
- ให้ชมแล้วพัดผ่านไป
- ต่อให้รัก
- หนักหนา
- ก็คว้าไม่ได้
- ทำได้เพียง
- แค่นอนร้องไห้
- ไว้อาลัยให้ลม
Mga Komento 0