รถของเล่น
พ่อครับ พ่อจําได้ไหม
- พ่อครับ พ่อจําได้ไหม
- ในวันที่ผมยังเป็นเด็ก
- กับรถคันเล็กคันโปรดนั้น
- สุขใจอยู่บนถนน
- ที่มีในจินตนาการ
- แค่ไขลานแล้วให้วิ่งไป
- จนวันที่เห็นเพื่อนมีคันใหม่
- เป็นรถที่วิ่งไกล
- และเร็วกว่า
- พ่อจําได้ไหม
- ผมทําไงวันนั้น
- เพื่อของที่ผมปรารถนา
- ผมร้องผมงอแง
- จนกว่าพ่อตามใจ
- มันแค่ทําน้ำตาให้ไหล
- แค่ร้องไห้ดังดังเท่านั้น
- ก็ได้ทุกอย่่างที่ต้องการ
- ได้มีรถของเล่น
- ที่เหมือนกับเพื่อน
- เขามีกัน
- ก็รู้พ่อทนไม่นาน
- ที่เห็นผมเสียใจ
- ผ่านมาก็เริ่มสงสัย
- ว่าตัวกับใจนี้โตเกินวัย
- หรือเปล่า
- นี่คือเหงาหรือใจ
- มันใหญ่ไป
- พ่อครับ เขาว่าความรักนั้น
- มาเติมเต็มที่ว่างในใจ
- อยากรู้มีขายที่ไหนหรือเปล่า
- ก็เมื่อได้เห็นเพื่อนเขารักกัน
- อย่างนั้นผมควรจะยินดีให้
- แต่ว่าปัญหา
- เพราะว่าเธอคนนั้น
- ผมรักของผมอย่างมากมาย
- แล้วผมต้องทํายังไง
- ให้เขาทิ้งกัน
- มันต้องใช้น้ำตาแค่ไหน
- ต้องร้องไห้กี่ครั้ง
- ให้เขาและเธอทิ้งขว้าง
- ความรักแล้วเลิกลา
- ให้เธอเห็นว่ารักของผม
- ให้เธอได้มากกว่า
- ต้องใช้สักกี่น้ำตา
- ให้เธอเห็นใจ
- ที่เคยบอกว่าให้รักใครไป
- สุดท้ายจะได้เหมือนกัน
- กลับคืนมา
- แต่เอาจริงๆ
- เหมือนมันมีราคา
- ที่บางทีทั้งใจ
- ก็ไม่มีความหมาย
- ทุ่มเทเท่าไร
- เธอไม่ยอมขาย
- แล้วผมต้องทํายังไง
- พ่อช่วยผมที
- บอกได้ไหม ว่ามันต้อง
- ว่ามันต้องใช้น้ำตา
- แค่ไหนต้องร้องไห้กี่ครั้ง
- ให้เขาและเธอทิ้งขว้าง
- ความรักแล้วเลิกลา
- ให้เธอเห็นว่ารักของผม
- ให้เธอได้มากกว่า
- ต้องใช้สักกี่น้ำตา
- ให้เธอเห็นใจ
- มันต้องใช้น้ำตาแค่ไหน
- ให้เขาและเธอทิ้งขว้าง
- ความรักแล้วเลิกลา
- ให้เธอเห็นว่ารักของผม
- ให้เธอได้มากกว่า
- ต้องใช้สักกี่น้ำตา
- ให้เธอเห็นใจ
- ต้องร้องจนหมดน้ำตา
- เธอคงไม่เห็นใจ
- สุดท้ายมันคือราคา
- ที่เธอไม่สนใจ
Komentar 1
🕶️