รจนาเอย
เออ เออ เอิง เอย
- เออ เออ เอิง เอย
- เออ เออ เอิง เออ เอิง เอย
- ย่างย้ำฝ่าดงพงพี
- ก้าวข้ามผ่านทิวาราตรี
- มีดอกไม้สีแดงทัดหู
- ผิวก็คล้ำดำดูไม่น่ามอง
- ผมก็หยิกดั่งคนป่าซาไก
- ปากดันแดงดังลูกแตงที่สุกในดง
- เครื่องทรงก็นุ่งสีแดงช่างน่าขัน
- มองยังไงกันนะมันก็ไม่เหมือนคน
ความเห็น 2
รักแล้วนะ
แวะส่งกำลังใจครับ
