แกะบายศรี
เกิดเป็นบายศรี ว่าชั้นต้น
- เกิดเป็นบายศรี ว่าชั้นต้น
- ช่างงามเลิศล้น
- ก็เป็นนักเป็นหนา
- ก็นี่ช่างค่อนช่างแคะจะแกะจึงทำ
- บำหงายบัวคว่ำดูงามตา
- จะแกะเป็นร่างก็คล้ายอย่างหุ่น
- ช่างงามสมบูรณ์คล้ายกับรจนา
- อายุรุ่นราวเพิ่งย่างเข้าสิบหก
- ดูผมดำคิ้วดกก็แลดูงามสง่า
- ช่างสวยหยดย้อย
- เหมื่อนดังกับพลอยมุกดา
- เมื่อพระสังข์มา ได้พบนาง
- แม่ทำเอียงเอย เอย
- ว่าชายหางเนตร
- หล่อนทำทีบอกเหตุ
- จะรักกับพระสังข์
- รูปนอกเป็นเงาะ
- ข้างในมันเหมาะเสีนจัง
- ใครหนอ
- ใครช่างประดิษฐ์ประดา
- ว่าชั้นที่สองเอิง เอิง เอ่ง
- ว่าชั้นที่สอง ล้วนแต่ของวิเศษ
- ประดับด้วยเพชรอันมีค่า
- ก็แลดูพลอยลุกวาว
- ปะมันช่างเข้านัยน์ตา
- จะแกะเป็นม้า
- ก็เมื่อพระรถขึ้นทรง
- ว่ารูปร่างเอ้ยอย่างเมรี
- แลดูสวยดีก็น่าพิศวง
- ดูเอวก็กิ่ว
- สองคิ้วของหลอนก็โก่ง
- เมื่อพระเหาะลงมาพบเมรี
- ว่ารูปร่างเอ้ย ว่าอย่างสาวรุ่น
- ว่าโอ้โอ๋แม่คุณ
- ทำไมถึงสวยอย่างนี้
- แม่แก้มหอมเหมือนควันธูป
- มาให้พี่จูบสักที
- เมเอ้ยเมรีอย่าทำเอียงอาย
- มีทั้งดอกดวง พวกพวกระย้า
- ฝีมือใครหนา ช่างทำเอาไว้
- รูปเสือรูปสางรูปกวางรูปทราย
- มักรก็ก่ายนาคก็เกี่ยวพัน
- ว่าชั้ที่สามโอย
- โอย โอย
- ว่าชั้นที่สามช่างงามระยับ
- เอาลายทอเขาไปประดับ
- เหมือนเครือวัลย์
- แก้วแหวนเงินทอง
- ก็ล้วนแต่ของสำคัญ
- จะแกะเป็นชั้นนางมโนรา
- ว่าเจ็ด อนงค์เอย เอย เอย
- ว่าเจ็ด อนงค์ว่าทรงกรีดหาง
- เหาะซ้อนมาในกลางพระเมฆา
- มารดาสั่งนัก
- โม่ให้จากเมืองฟ้า
- เหาะหนีแม่มา
- จนพบพรานไพรี
- พอหมดชั้นสามว่างามระยับ
- ต่อไปก็กลับมาชมชั้นสี่
- ช่างจับช่างจิบ
- เอาไว้พอดิบพอดี
- มันน่ายวนยีเชียวนะ
- เมื่อใครได้ยล
- จะแกะเป็นร่องสำอางเอียม
- ไม่มีใครเทียม
- ก็ชื่อว่าพระสุธน
- เธอโศก เธอเศร้า
- เธอเฝ้ากังวล
- เที่ยวตามเที่ยวค้น นางมโนรา
- พอจบ ชั้นสี่เอย เอย เอย
- พอจบชั้นสี่ว่านี่นะหรือ
- ต่อไปก็คือว่าชั้นที่ห้า
- กลีบโม่โผล่แพลม
- ประดูเหมือนแย้มลายงา
- เปรียบเหมือนน้อยหน่า
- ชนิดจะแตกระนาว
- ที่ยอดบายศรี มีข้าวกับไข่
- แต่ว่าข้างในนั้น
- เป็นอาหารหวานคาว
- มิใช่พูดเล่น มิใช่พูดเล่น
- อันนี้มันเป็นเรื่องราว
- เขาจึงนำเข้า มาสู่ยังโรงพิธี
- เอิง เอย
Bình luận 3
ชอบเสียงแบบนี้
เอ๋ย เสียงเพราะ
😆😆😆😆😆😆😆😆😆😆😆😆