กล่อมวนา
ฉัน ต้องหลงอ้างว้าง กลางป่า
- ฉัน ต้องหลงอ้างว้าง กลางป่า
- สุดเหลียวแลหา ผู้อื่น
- ป่าเปลี่ยวเช่นนี้ ไม่ชื่น
- ดึกดื่นค่อนคืน ทอดถอน
- เหงา สุดเหงาต้องทรุด ลงนั่ง
- ต้องพักหยุดยั้ง พลางก่อน
- เหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้าแรงอ่อน
- อกสั่นรอนๆ ถอนใจ
- หวาดกลัว
- อกเต้นระรัว แว่วไป
- เสียงดังมาไกลๆ
- ดุจดังผีพราย เรียกฉัน
- ขอ ภูตผีนางไม้ในป่า
- โปรดคุ้มรักษา ภัยนั่น
- ยิ่งดึกยิ่งหนาว จนสั่น
- หวาดหวั่นไม่รู้ทาง
- โถ ค่ำนี้นอนไหน กันเล่า
- ยิ่งคิดยิ่งเหงา ไม่สร่าง
- ยิ่งดึกยิ่งนึกต่างๆ
- หยุดหว่างกลางทาง อยู่นาน
- หนุน ท่อนไม้
- แทนหมอน นอนป่า
- อาศัยเขตฟ้า แทนบ้าน
- กิ่งโศกแทนมุ้ง และม่าน
- อุตส่าห์กัดฟัน แข็งใจ
- ไหว้วอน
- ลูกมาขอนอน กลางไพร
- เช้าขึ้นลูกจะไป
- โปรดจงคุ้มภัย เถิดหนา
- เสียง หริ่งร้องแซ่ ซ้องสนั่น
- ส่งเสียงกระชั้น ลั่นป่า
- เปรียบหนึ่งเพลงซึ้ง วิญญา
- กล่อมป่าครา ฉันนอน
評論 0