ไม่อาจแค้นได้เลย
เมฆามืดมน
- เมฆามืดมน
- ดั่งมีฝนลงสระบัว
- มีเพียงหัวใจบอบช้ำ
- เฝ้าห่วงหา
- เพลิงที่โหมกระหน่ำพาล
- เลือดแดงฉานย้อมกลีบบัว
- คลื่นลมพา
- ลำนาวา
- จากไกล
- ยังทระนง
- ไม่ยอมลงให้ผู้ใด
- ต่อให้สูงสักเท่าไร
- ยังสับสน
- จะมีใคร
- คำนึงถึงทุกความในใจที่ข้ามี
- ข้าแค่เพียงคิดถึงคนที่อยู่แสนไกล
- ยากจะลืมเรื่องราววันวาน
- ดั่งลำธารเลือดหลั่งรินไหล
- มีผู้ใดสักคนเฝ้ารออยู่ที่บ้านไหม
- วันและคืนเฝ้าฝันวัยเยาว์
- ยังมัวเมาความเหงาไหลริน
- โดดเดี่ยว
- อ้างว้าง
- เหลือทน
- โลหิตสาดเซ็น
- ยังมองเห็นร่องรอยนั้น
- ตื่นจากฝันแสนเจ็บช้ำ
- ข้าผวา
- จำใจหันกระบี่ไป
- หวังให้หวนคืนกลับมา
- เจ้าหันลา
- ลั่นวาจา ขาดกัน
- เหมือนฟ้าผ่าใจ
- เจ้าผู้นั้นให้จินตาน
- ข้าไม่สามารถชิงชังได้เลยหรือ
- ผู้ใดหนอ
- ยามจากไกลหายไปไม่ลา
- ไร้ข่าวคราว
- ครั้นพบพาน
- เจ้าไยยังไม่กลับบ้านเรา
- ควรเกลียดชังเรื่องในวันวาน
- เลือดแดงฉานไหลดั่งธารา
- ทุกคนล้วนทิ้งข้าไม่ทันเอ่ยคำร่ำลา
- แม้จะเกลียดแค้นสักเพียงใด
- รักยังคงไม่ผันแปรเปลี่ยน
- ดั่งเป็น
- ธุลี
- โปรยปราย
- ราวกับมีสายลมพัดพา
- ราวกับฟ้ามีเมฆหมอกบัง
- ยังวิงวอนขอร้องให้เป็น
- แค่เพียงฝันไป
- แส้ในมือแสนทรมาน
- กระบี่หนาวสุดขั้วหัวใจ
- จึงทำ
- ได้เพียงละวาง
評論 1
รักเน้อครับ