กระดาษหน้าสุดท้าย
กระดาษหน้าสุดท้ายฉันเว้นเอาไว้
- กระดาษหน้าสุดท้ายฉันเว้นเอาไว้
- เพื่อเขียนเพลงนี้เพื่อเธอ
- แต่เหตุไฉนคนในบทเพลง
- ไม่อยู่ด้วยกัน
- ให้ไปทั้งร้อย
- แต่เธอไม่รู้ช่างน่าสงสาร
- ไม่รักยังทำร้ายอีกเธอ
- คิดทบทวนอยู่ทุกคืนวัน
- ว่าเธอนั้นรักฉันจริงรึป่าว
- ทุกๆวันฉันพยายาม
- จะทำให้เธอไม่มองข้ามฉัน
- หรือความจริงฉันต้องยอมแพ้
- ให้คนที่ยืนข้างเธอคือเขา
- ไอคนอย่างเรามันไม่เอาไหน
- ต้องทำยังไง
- ไหนเธอช่วยลองบอกที ไอๆๆๆ
- ยังจำไอวันเก่าๆของเราได้ไหม
- ยังหวังว่าตัวเธอนั้นจะยังไม่ลืมกัน
- คืนสุดท้ายของเราจากกันไป
- ก่อนจะจาก
- เธอไม่ต้องมากล่อมประสาท
- ก่อนเขียนเรื่องเธอ
- ผมคงต้องต่อกระดาษ
- บอกเธอไปแม่งก็เหมือนบอกอากาศ
- ทำไมความรู้สึกแม่งปัญญาอ่อนสัสๆ
- มันใกล้ถึงบทจะดี
- เธอเหมือนเนื้อเขียวสดขจี
- ตอนนี้ใช้วันเวลาหมดจะปี
- เพื่อต้องการสิ่งเดียวคือคำว่าบทกวี
- ในตอนที่มอบ
- เพื่อจะเอาให้ตัวเธอที่ชอบ
- แต่ว่ามันทำไมกันต้องเป็นผมที่ต้อง
- นอนกอดกล้อง
- พร้อมกับน้ำตาที่ล่อง
- เมื่อเห็นภาพของเธอ
- มาพร้อมน้ำตาที่ซ่อน
- ผมเอาลงที่บ้อง
- ยินดีด้วยที่เธอได้ไปที่ชอบ
- ไม่ต้องระแวงนี่ผมเองที่จ้อง
- ก็ตอนที่คุณหัวใจพังแม่ง
- ก็เป็นผมที่ซ่อม
- ถ้าเธอกลับมาที่ห้อง
- อย่าลืมไปดูใต้เตียง
- หลายๆอย่างเธอคงจะจำได้เอง
- ความรู้สึกไม่เอน
- ความทรงจำไม่เอียง
- ใช่ เธอมันรักใครไม่เป็น
- ตอนนี้น้ำตาหยดเป็นกลอง
- ปากร่ายร้องไปเป็นบทเป็นกลอน
- ไม่ได้เหมือนซีรี่ย์ที่มันจบเป็นตอน
- แต่ชีวิตจริงบุหรี่กูหมดเป็นซอง
- เมื่อเธอยืนได้แล้วมือเธอ
- ไม่ต้องเกาะผม
- เธอเจอคนที่เหมาะสม
- คนที่เพรียบพร้อมและเค้าก็มาก่อนผม
- เธอควรจะไปกอด
- เค้าเธอไม่ต้องมากอดผม
- ให้มันเป็นหน้าสุดท้ายที่ผมเว้นไว้
- เหมือนกับเรื่องของเราที่ถูกเว้นวรรค
- ถ้ามันเป็นผมจะยกเว้นมั้ย
- ทำไมเป็นมันเธอถึงเว้นวะ
- ผมเข้าใจแล้วไม่ต้องเค้นนัก
- น้ำตาของเธอผมรอเช็ดนะ
- ผ่านไปไม่นาน มันก็ยังไม่ได้การ
- ความรู้สึกของเมื่อวานมันก็เละละ
- วันนี้ผมต้องเช็ดซับ
- กระดาษหน้าสุดท้ายไม่ให้เละนัก
- กระดาษหน้าสุดท้ายฉันเว้นเอาไว้
- เพื่อเขียนเพลงนี้เพื่อเธอ
- แต่เหตุไฉนคนในบทเพลง
- ไม่อยู่ด้วยกัน
- ให้ไปทั้งร้อย
- แต่เธอไม่รู้ช่างน่าสงสาร
- ไม่รักยังทำร้ายอีกเธอ
Komentar 1
🍭🍭🍭🍭🍭เพราะพริ้งเลยค่า