เหน็บหนาว
ลมราตรีเยือกเย็น
- ลมราตรีเยือกเย็น
- บุปผาร่วงโรยเยือกแข็ง
- ทอดมองตะวันดับแสง
- จากลาไกลเกินคาดคิด
- คำนึงถึง
- ลบเลือนไม่ได้
- บุปผาเคยได้บาน
- ยามนั้นไยจึงบอกลา
- ห้วงใจเสมือนอ้างว้าง
- ทำฝืนเป็นไม่รวดร้าว
- ไม่คิดติดใจ
- ก็แค่หลอกลวง
- ยามราตรีเหน็บหนาว
- คลื่นอารมณ์โถมบ่า
- กลายเป็นดินวสันต์
- โอบถนอม
- ผ่านเดือนปี
- กาลเวลาไม่หวนคืน
- กรุ่นกลีบเกสร
- ลอยหลั่งไหล
- ถูกอาญาสวรรค์
- ผกากลีบช้ำหล่น
- ลงโลกาด้วยใจแหลกสลาย
- ผ่านกงกรรมง่ายดาย
- แต่ไยด่านรัก
- ไม่สามารถผ่านไป
- คล้ายเศษใจยังติดค้าง
- ทิ้งรอยเกลียดชัง
- แค้นแทบขาดใจ
- น้ำค้างแข็งเหน็บหนาว
- ขับเน้นเจ้าเป็นประกาย
- หมุนเวียน
- เดือนปีเปล่าดาย
- สิ้นเปลืองเวลาเท่าไร
- เร่ร่อนไป
- เร่ร่อนไป
- เห็นจริงใต้หล้า
- น้ำค้างเคลือบดอกท้อ
- ค่อยฟื้นคืนชีพอุ่นไอ
- ค่อยบานทีละหนึ่งสอง
- จนสามภพสามชาติพา
- หัวใจคู่เคียง
- หัวใจคู่เคียง
- อยู่ร่วมกระแส
- ยามราตรีเหน็บหนาว
- คลื่นอารมณ์โถมบ่า
- กลายเป็นดินวสันต์
- โอบถนอม
- ผ่านเดือนปี
- กาลเวลาไม่หวนคืน
- กรุ่นกลีบเกสร
- ลอยหลั่งไหล
- ถูกอาญาสวรรค์
- ผกากลีบช้ำหล่น
- ลงโลกาด้วยใจ
- แหลกสลาย
- ผ่านกงกรรมง่ายดาย
- แต่ไยด่านรัก
- ไม่สามารถผ่านไป
- คล้ายเกลียดชังแต่ปางหลัง
- เหน็บหนาวสามชาติ
- ภพลบเลือนราวฝันผ่าน
- วันคืนพัดน้ำตา
- แห้งเหือดหาย
- หากความทรงจำ
- นี้ไม่นำเจ้ากราย
- ใจแหลกสลาย
- คล้ายฝุ่นผง
- เหน็บหนาวไกลสิบลี้
- พัดให้วสันต์ตื่น
- ลมรำเพยไม้เอน
- อยู่ในสายตา
- บุปผาร่วงฝากใจ
- แต่วารีไร้ไมตรี
- จงปล่อยวาง
- หนาวเหน็บเพื่อผลิกลีบงาม
- ขอยอมอยู่
- ยึดมั่นหนึ่งเดียว
評論 3
มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองด้วยเพราะจัง
◦•●◉✿✿◉●•◦ 🅣🅗🅐🅝🅚🅢 ◦•●◉✿✿◉●•◦
◦•●◉✿✿◉●•◦ 🅣🅗🅐🅝🅚🅢 ◦•●◉✿✿◉●•◦