ตราบลมหายใจสุดท้าย
กายที่เธอมองเห็นว่างาม
- กายที่เธอมองเห็นว่างาม
- สุดท้ายความเสื่อมทรามจะมาพรากไป
- ร่วงโรยลงในสายธารยามกาลเวลาหมุนไป
- ชีวิตต้องแตกสลายไม่มีเที่ยงแท้
- ผมเส้นงามถึงคราวร่วงไป
- แขนขาที่เคยว่องไวกลับไร้เรี่ยวแรง
- โรคภัยเฝ้าคอยคุกคามติดตามไปในทุกแห่ง
- เกิดแก่เจ็บตายสำแดงเป็นธรรมดา
- หากเธอมองทุกการเกิดมาที่มีอย่างลึกซึ้ง
- เราทั้งหลายต่างถูกรัดรึงด้วยกามและตัณหา
- ดั่งแมงมุมที่วางสายใยกลับติดใยที่ตนสร้างมา
- เกิดวนอยู่ในโลกาไม่หลุดพ้นไป
- ห้วงแห่งภพจบลงที่ใจเห็นภัยที่เกิดมา
- ในสังขารที่เคยแบกมากำลังเสื่อมสลาย
- เปิดดวงตาเห็นความสัตย์จริง
- จากความจริงของเมืองแห่งกาย
- ตราบที่ลมหายใจสุดท้ายจะคืนสู่ดิน
- หากเธอมองทุกการเกิดมาที่มีอย่างลึกซึ้ง
- เราทั้งหลายต่างถูกรัดรึงด้วยกามและตัณหา
- ดั่งแมงมุมที่วางสายใยกลับติดใยที่ตนสร้างมา
- เกิดวนอยู่ในโลกาไม่หลุดพ้นไป
- ห้วงแห่งภพจบลงที่ใจเห็นภัยที่เกิดมา
- ในสังขารที่เคยแบกมากำลังเสื่อมสลาย
- เปิดดวงตาเห็นความสัตย์จริง
- จากความจริงของเมืองแห่งกาย
- ตราบที่ลมหายใจสุดท้ายจะคืนสู่ดิน
- เปิดดวงตาเห็นความสัตย์จริง
- จากความจริงของเมืองแห่งกาย
- ที่เคลื่อนไหวในลมหายใจที่มีแต่ปัญญา
Comments 5
ไพเราะมากๆค่ะน้องเล็ก ❤️❤️❤️❤️❤️
ขอบคุณพี่มากๆเลยค่ะที่ให้กำลังใจกัน🤟🤟🌷🌷🌷🌷🌾🌾🌾
พี่ยินดีมากๆค่ะน้องสาว🤗🤗🤗🌸🌸🌸🕊🕊🕊🌸🌸🌸🌸🌸
ฟังแล้วโดนใจจัง
ปรบมือรัวจร้า