เปลี่ยนผันไปตามวิถี
ฉันเดินทางมาไกลจากจุดนึง
- ฉันเดินทางมาไกลจากจุดนึง
- ด้วยความฝันที่พัดพามา
- ด้วยวันเวลาที่คอยนำทาง
- ให้ตัวฉันพบเจอสิ่งใหม่
- ครั้งนึงเคยมีเพื่อนที่มากมาย
- แล้วคนทั้งหลายรอบกายข้างเคียง
- มีความทรงจำที่กลายเป็นเพียง
- ช่วงชีวิตในเวลาหนึ่ง
- ฉันเคยได้ยินคนหนึ่งบอกไว้
- ว่าในทุกๆการเติบโต
- คนที่เคยมีเพื่อนอยู่มากโข
- จะเริ่มหล่นหายไปทีละคน
- ไม่มีใครใดที่อยู่กับเรา
- ได้เสมอทุกช่วงเวลา
- วันหนึ่งทุกคนก็ต่างตามหา
- ความหมายของตัวเขาเอง
- อาจด้วยความฝันพัดพาไป
- ด้วยถนนหนทางต่างกัน
- ในบางครั้งต้องแยกทาง
- เพื่อไปพบเจอเรื่องราวใหม่
- ด้วยความห่างไกลทำให้หลายครั้ง
- เราต่างหลงและลืมกันไป
- ด้วยความที่เจอสิ่งใหม่อีกหลาย
- ทำให้บ่อยครั้งหลงลืมสิ่งเก่า
- เรื่องราวเดิมๆที่เคยคุยกัน
- ยิ่งนานวันยิ่งสั้นลงไป
- สถานที่เดิมที่มีความหมาย
- ก็กลับกลายเป็นเพียงที่นึง
- อย่างที่เขาได้พูดกัน
- ว่าในทุกๆการเปลี่ยนแปลง
- จะมีคนแปลกหน้ามาแทน
- คนที่เราได้เคยรู้จัก
- และบ่อยครั้งคนที่เรา
- เคยรักเมื่อพอห่างหาย
- ก็จะกลายเป็นแค่เพียง
- คนแปลกหน้าของกันและกัน
- อาจด้วยความฝันพัดพาไป
- ด้วยถนนหนทางต่างกัน
- ในบางครั้งต้องแยกทาง
- เพื่อไปพบเจอเรื่องราวใหม่
- อย่างที่เขาได้พูดกัน
- ว่าในทุกๆการเปลี่ยนแปลง
- จะมีคนแปลกหน้ามาแทน
- คนที่เราได้เคยรู้จัก
- และบ่อยครั้งคนที่เรา
- เคยรักเมื่อพอห่างหาย
- ก็จะกลายเป็นแค่เพียง
- คนแปลกหน้าของกันและกัน
- ให้ช่วงวัยนึงสุขใจเพียงไหน
- พอผ่านอีกวัยก็ต้องแยกทาง
- เพื่อเดินไปตามเส้นทางความฝัน
- ต่างกันไปของใครของมัน
- ให้ความทรงจำเป็นเพียงความหลัง
- ที่ตอกย้ำว่าเราเคยเจอ
- เราเคยร่วมทางเราเคยได้เดิน
- ด้วยกันมาในช่วงวัยหนึ่ง
- และสุดท้ายถ้ามีวันใด
- ได้เวียนมาพบกันอีกที
- ก็แค่หวังว่าเราจะมี
- เรื่องราวดีๆเล่าให้กันฟัง
- หรือหากไม่พบไม่เจออีกครั้ง
- ก็เก็บกันไว้ในใจอย่างเคย
- เก็บความทรงจำไว้ที่แห่งเดิม
- เผื่อผ่านมาเจอจะคิดถึงกัน
- พบเพื่อรอเวลาต้องจากกันไป
- นี่คือวิถีของช่วงชีวิต
- พบเพื่อรอเวลาที่ต้องจากกัน
- นี่คือวิถีของความสัมพันธ์
- พบเพื่อรอเวลาต้องจากกันไป
- นี่คือวิถีของโลกใบนี้
- พบเพื่อรอเวลาที่ต้องจากกัน
- นี่คือวิถีของคนทุกคน
มีพบย่อมมีจากลากันเป็นเรื่องธรรมดา ตามวิถีของชีวิตของแต่ละคน
16 0 3228
6-23 06:29 vivoV2027
Komentar 0