มัวเมานับพันปี
ดังบุพพาร่วงมาจากฟ้า
- ดังบุพพาร่วงมาจากฟ้า
- ปล่อยใจล้าที่ล้าอ่อนแรง
- เธอดังแสงที่ส่องให้แรง
- ฉุดให้ลุกและยืนให้ไหว
- บอกใจไว้ให้เดินต่อไป
- จะแห่งไหนก็ไม่หวั่นไหว
- โลกโหดร้ายเดียวดายเท่าใด
- ก็คงไม่หนาวใจอย่างเคย
- เจอเพียงครั้งเหมือนดั่งหัวใจ
- ตราตรึงไว้แค่เธอผู้เดียว
- เมื่อฉันเหลียวมองย้อนไป
- เธอเชื่อไหมฉันได้เข้าใจ
- เธอคือใครเมื่อใดได้มอง
- ถูกจองจำด้วยคำย้ำใจ
- ตลอดไป เป็นเช่นไร
- พันปีไม่รู้คลายจากเธอ
- โอโฮ้โอโฮ้
- โอโฮ้โอโฮ้อโอโฮ้
- ดังบุพพาร่วงมาจากฟ้า
- ปล่อยใจล้าที่ล้าอ่อนแรง
- เธอดังแสงที่ส่องให้แรง
- ฉุดให้ลุกและยืนให้ไหว
- บอกใจไว้ให้เดินต่อไป
- จะแห่งไหนก็ไม่หวั่นไหว
- โลกโหดร้ายเดียวดายเท่าใด
- ก็คงไม่หนาวใจอย่างเคย
- เจอเพียงครั้งเหมือนดั่งหัวใจ
- ตราตรึงไว้แค่เธอผู้เดียว
- เมื่อฉันเหลียวมองย้อนไป
- เธอเชื่อไหมฉันได้เข้าใจ
- เธอคือใครเมื่อใดได้มอง
- ถูกจองจำด้วยคำย้ำใจ
- ตลอดไป เป็นเช่นไร
- พันปีไม่รู้คลายจากเธอ
- หรือเป็นฟ้าชะตาได้พา
- เพียงพบสบตาดั่งต้องมน
- เจอเพียงครั้งเหมือนโลกทั้งใบ
- หยุดเคลื่อนไหวไม่เดินหมุนไป
- เธอใช่ไหม คนมากมาย
- แต่ฉันคล้ายเห็นได้แค่เธอ
- เธอคือใครเมื่อใดได้มอง
- ถูกจองจำด้วยคำย้ำใจ
- ตลอดไป เป็นเช่นไร
- พันปีไม่รู้คลายจากเธอ
- ตลอดไป เป็นเช่นไร
- พันปีไม่รู้คลายจากเธอ
Comments 1
.